Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Lia van der Ende

12-03-196021-01-2019
      Geef Licht door
      Door Licht te zijn

      Geniet van het leven,
      het duurt maar even.

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Dankbaarheid van Lia naar alle liefdevolle mensen
        reactie 52   |   niet OK

        Jessica - Delft
        27 januari 2019

        Deel deze pagina:

      • Vier het leven.... het duurt maar even...
        reactie 51   |   niet OK

        Jessica - Delft
        27 januari 2019

        Deel deze pagina:

      • Lijfspreuk: Don't worry about a thing....every little thing is going to be alright
        reactie 50   |   niet OK

        Jessica - Delft
        27 januari 2019

        Deel deze pagina:

      • Nummer van zoon Erik aan Lia
        reactie 49   |   niet OK

        Jessica - Delft
        27 januari 2019

        Deel deze pagina:

      • Afscheid lia
        reactie 48   |   niet OK

        Jessica - Delft
        27 januari 2019

        Deel deze pagina:

      • Lia haar favoriete nummer
        reactie 47   |   niet OK

        Jessica - Delft
        27 januari 2019

        Deel deze pagina:

      • reactie 46
        Johan

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Johan - Maasdijk

        27 januari 2019

      • Gedachten aan Lia (voorgedragen in de Hodenpeil)
        reactie 45   |   niet OK
        Gedachten aan Lia,
        Als ik aan Lia denk, dan denk ik aan haar lieve gezicht met die stralende lach. Dan denk ik aan haar tomeloze energie en levenslust. Lia genoot van het leven en wat had ze graag nog even gebleven…..

        Als ik aan Lia denk dan denk ik aan het gezin waarin wij samen opgroeide, ons gezin bestond uit 9 kinderen 5 jongens en 4 meisjes. Lange tijd was jij het enigste meisje, je vertelde mij dat in de nacht dat ik geboren werd jij niet kon slapen, je was zo blij dat je nu eindelijk een zusje mocht verwelkomen. Ik werd door jou met open armen ontvangen en de bijzondere band die daar toen ontstond is altijd gebleven.

        Als ik aan Lia denk, dan denk ik aan de talloze keren dat ik als kind bij jou in bed kroop, je kriebelde over mijn rug en jij vertelde mij al je geheimen. In je tienerjaren was je verliefd op Donnie Osmond, jij zou met hem gaan trouwen en voor mij had zijn jongere broertje Jimmy Osmond in gedachten. Ik was een jaar of zeven en ik vond allemaal even geweldig. Zolang als ik maar dicht bij mijn grote zus kon zijn.

        Als ik aan Lia denk, dan denk ik ook aan Hans, de vriend van mijn grote zus. Met hem kon je stoeien, klimmen, klauteren en zo gingen we ook eens met zijn citroen mee naar de film Bambi, samen met Yvonne en Theo, een mooie herinnering. Jullie trouwden in januari 1980 en daarna volgden er vele logeerpartijen in de Spechtstraat.

        Als ik aan Lia denk, dan denk ik ook aan Jessica en Erik, wat een geweldige moeder ben jij voor hen geweest en wat was je blij toen oma werd van Boris en Vera.

        Als ik aan Lia denk, dan denk ik natuurlijk ook aan zwemmen. Vele vele baantjes hebben we gezwommen, in het zwembad met de zwemvierdaagse, in den Briel, in de zee, overal waar water was. Altijd ging je in een keer onder, geen getreuzel, huppakee gewoon gaan. Af en toe een zeewier gevecht en wie ons niet kende zou denken wat een malloten, het maakte ons niet uit, we hadden plezier. Uren hebben we vertoefd aan de waterkant, op het strand, boekje, bakkie of een wijntje erbij, het was altijd puur genieten.

        Als ik aan Lia denk dan denk ik aan de vele vakanties die wij samen maakte, Renesse, Zierikzee, Arnhem, Kenia, Barcelona, Andalucia, Sicilië. Wat hebben wij daar altijd van genoten, dikke pret en heel veel lachen. Zo herinner ik mij onze vakantie in Sicilië, we kwamen bij een malafide autoverhuurbedrijf terecht. Jij maakte je veel zorgen over het contract wat we moesten tekenen, ik zei ik teken het wel en maak je geen zorgen. Toen ik je naderhand in de auto vertelde dat ik zonder blikken of blozen het contract getekend had met Pietje Puck heb jij zo ontzettend gelachen, je vond het hilarisch, je genoot van dat soort dingen. Daarna toerend met het autootje over het eiland, we hebben die dag zoveel gedaan en gezien, die dag heeft voor mij een gouden randje.

        Als ik aan Lia denk dan denk ik zeker aan het Pieterpad, wat was dat een prachtige route. Je was steeds zo blij als we weer een weekendje gingen lopen. Afgelopen mei werden wij door Jessica en Erik bij het eindpunt binnengehaald als echte helden. Het was een prachtige dag, die zal ik nooit vergeten.

        Het is niet dat ik niet denk aan de laatste tijd. Die laatste tijd is zo waardevol geweest, we konden uitspreken wat we nog wilde uitspreken en doen wat we nog wilden doen. Wat hebben we nog genoten van kleine en grote dingen. Toen je door je ziekte hulp nodig had in de nacht sliep ik weer naast je, net zoals ik dat als kind had gedaan. Jij zei dan; “welterusten mw. Osmond” en ik antwoorden dan standaard; “wees jij nou maar blij dat je met een van der Ende getrouwd bent”. Die heerlijke humor heb je tot de laatste minuut gehouden.

        Een goede vriend vertelde mij
        Zij is er nog, haar aanwezigheid voel je nog.
        Het is alsof je een ballon stuk prikt.
        De lucht gaat ergens heen maar de ballon kun je nooit meer opblazen.
        Maar de lucht, de inhoudt dus die verdwijnt niet.

        Lieve Lia, lieve zus je zit voor altijd in mijn hart en hierboven daar vieren ze een feestje en ik weet wel waarom (jij stond natuurlijk weer als eerste op de dansvloer).
        Dank je wel Lia voor wie jij was, dank je wel voor alles. Ik ga je missen.





        Margret - Chaam
        27 januari 2019

        Deel deze pagina:

      • Foto
        reactie 44   |   niet OK

        Jessica - Maasdijk
        27 januari 2019

        Deel deze pagina:

      • Dag prachtige vlinder van Jessica van der Ende
        reactie 43   |   niet OK
        Lieve Madre,


        Mooie stralende vlinder…

        Mijn duizendpotige moeder, met vele talenten en interesses, oneindige levenslust en enthousiasme.
        De keukentafel lag altijd vol met knutselspullen, de thee stond klaar na schooltijd, luidkeels zongen we mee met Beat it van Michael Jackson in jouw kleine, lekker kontje auto, picknicken in het bos, waaraan je later een boswandeling likeurtje toevoegde, kip, patat en appelmoes na het zwemmen. Vele mooie vakanties en Berliner bollen later haalde je me meerdere malen van de dansacademie op zodat ik niet helemaal met de bus hoefde te gaan. Om tijd te besparen namen we een binnendoor route, met als gevolg: vast in een bussluis.
        Je nam me voor het eerst mee naar de sauna wat later vaak ons ontspanningsuitje werd, net als de Christmas fair. Je liefde voor het gezellige Sinterklaasfeest ging zo ver dat je midden in de zomer pepernoten door het vliegtuig gooide :). Dansen is van beiden een grote liefde en je hebt menig dansvloer ‘geopend”. Als een stevig vangnet was je er altijd en weet ik dat je er nog steeds bent.

        We zijn zelfs nog een tijd collega’s geweest toen je je omschoolde naar pedicure. Maar jouw ware passie lag in de kruiden en bloemen….

        Als prachtig zaadje landde en bloeide je op Aarde. Je hield van de seizoenen, met je prachtige ware kleur zorgde je voor een glimlach op ieder’s gezicht. Lieve ma, je was zo’n prachtige bloem. En de mooiste bloemen worden als eerste geplukt.

        Je genoot van je eigen bloemen & kruidentuin, plantte tulpen voor je kleindochter Vera en bracht keer op keer prachtige bloemen mee voor mijn workshops, waar je altijd bij was.
        Je zag de liefde in alles en iedereen, als een stralende zon verwarmde je vele harten.
        Zelfs toen je lichaam niet meer wilde, was je vrij in geest en straalde je als een zon die de wereld kan verwarmen.

        Als een zaadje van een bloem kwam je op Aarde om voor jouw ziel ervaringen op te doen en de zon van binnenuit te laten stralen. Om je weer te herinneren dat je liefde bent en met iedereen in het bloemenveld verbonden.

        Het bloemenveld is als een school des levens waarin we mogen leren, ervaringen op doen om weer te herinneren wie we daadwerkelijk zijn: Pure Liefde om daarna af te studeren.

        Dit betekent dat we naar onze eigen thuisplek mogen - naar God, daar waar we allemaal vandaan komen en waar we mensen ontmoeten van wie we ooit hebben gehouden.

        Sommige bloemen bloeien slechts enkele dagen, iedereen houdt van ze en aanbidt ze als een teken van de lente en hoop. Daarna sterven ze, maar ze hebben gedaan wat ze moesten doen, hun ware kleur laten zien, zodat ze voor een glimlach zorgden en onze harten raakten.
        Ze hebben hun doel bereikt. Dit is de tijd waarin we overlijden, wanneer we ons laatste jastje uitdoen. Net als een cocon van een vlinder, die ons omsluit en waarin de ziel tijdelijk heeft mogen wonen. Als de tijd rijp is en alle levenservaringen in de vleugels zitten, zullen we vrij zijn van pijn, angst en zorgen.
        Zo vrij als een mooie vlinder, terugkerend naar huis, naar God, waar een plek is met de meest heldere kleuren en geuren, waar we nooit alleen zijn, waar we dansend en zingend verder groeien en waar we omringd zijn met meer liefde dan je je ooit voor kunt stellen.

        Voor ons ben je Cum Laude afgestudeerd lieve madre!

        Je cocon afgedaan en de meest prachtige vlinder geworden.

        Spreid je vleugels en vlieg in de wereld van onvoorwaardelijke liefde!

        Voor altijd in ons hart verbonden! Love you!

        Dit stukje tekst heb ik voorgedragen in Op Hodenpijl tijdens de dienst van mijn lieve madre.
        Liefs Jessica

        Jessica - Maasdijk
        27 januari 2019

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.