Herinneren is een vorm van ontmoeten…

ik mis je zo...
kus van ons allemaal

lieve mama nog steeds is het gemis heel groot ik heb vaak wie moet ik nu om raad vragen je hebt toch dingen wat je graag met je moeder wil delen nu vooral ik je zou willen zeggen dat je weer oma wordt het is nog pril maar kon ik nog maar de telefoon pakken en hier over met je kunnen praten heel vaak kijk ik naar je foto en begin ik te praten en vraag me af of ik het goed doe maar dat zul jij me niet meer kunnen zeggen dus lieve mama net zo als ellen die bijna haar kleinkind krijgt probeer ik met haar het geluk te delen je mag gerust weten nu ik dit typ vloeien de tranen over me wangen sabrina mist je ook heel erg maar toch weet ik dat je op ons neer kijkt en over ons waakt dag lieve mama jacqueline

Geen woorden
Geen woorden zijn er,
Die dit verlies kunnen beschrijven.
Alles was zo normaal,
Nu is alles anders.
Ik hoop dat ik wakker wordt,
En dat ik besef dat ik droom.
Maar ik weet, het is niet zo,
je bent weg, voorgoed.
Van boven kijk je neer,
En zie je alles, zie je ons.
Maar wij zien jou niet meer,
Nooit meer,
We zullen je missen....

Ik wou even zeggen..
Hoeveel ik je mis..
Hoe erg het overlijden van jou ook voor me is..
Ik zal los moeten laten..
Dat jij mij heb verlaten..
Ik zal ermee moeten leven..
Dat jij hebt opgegeven..
Het zal erg moeilijk voor me zijn..
Want na die paar jaar doet jou dood mij nog steeds zo ontzettend veel pijn..
Ik hou van je en ik zal je nooit vergeten..
Ik hoop dat je dat ooit zult komen te weten..

Hoe moet ik verder
Waarom kon je niet bij ons blijven?
om je leven verder te kunnen leiden
Wie heeft jouw dood nou ooit verwacht?
De toekomst is nu heel anders dan ik had gedacht
Hoe zit het nou met mijn verdere leven?
Over mijn verleden ben ik wel tevreden.
Maar toen ging het heel erg mis,
Dat maakte voor mijn toekomst een grote hindernis.
Ik zal het moeilijk hebben de komende tijd,
Want Ik voel een pijnlijke leegte van jouw afwezigheid.
De leegte voel ik op elk moment,
Het is zo raar dat je er nu nooit meer bent
De pijn zal zelfs in de toekomst niet te omschrijven zijn,
Zonder jouw leven doet altijd pijn!
Het maakt niet uit wanneer,
De liefde en pijn in mijn hart doet zo'n zeer!
Maar in de toekomt voel ik me niet alleen,
Want jouw ziel blijft altijd om mij heen
Al doet het nu zo'n pijn, ik hou de toekomst in mijn hoofd,
Dat we allemaal gelukkig kunnen zijn, als je er maar in gelooft.
Ik denk nu heel erg veel na wat mijn leven nu is,
Over geluk, pijn, verdriet en alles wat ik van mijn oma mis.
Altijd die stilte bij het graf, het doet zo'n zeer,
Maar de oma van vroeger, vergeet ik nooit meer..

Lieve Oma,

Een gedicht schrijven voor jou
Oow wat is dit moeilijk
Maar iets wat ik heel graag wou

Ineens ben je van ons heen gegaan
Hier had niemand bij stil gestaan
Dat het ineens zo snel zou gaan

70 jaar heb je mogen leven
Maar nu ben je naar bed gegaan
Om nooit meer op te staan

Het is ook beter zo
Geen pijn, geen angst
Gewoon gaan slapen, gewoon dromen
En op een rustige manier in de hemel gekomen

Nu ben je daarboven,
En weet ik dat je ons kan zien
Dus het enige wat ik nog vraag
Waak alsjeblieft over het kindje wat ik draag

Lieve oma ik zal je nooit vergeten !!
ik hou heel veel van je (L)

Lieve mam,

Ik breng je weer een bloemetje,
die traditie blijf ik trouw.
Alleen geef ik ze nu,
niet meer gewoon rechtstreeks aan jou.

Ik leg ze voorzichtig op je "graf"
en hoop dat jij van bovenaf
dit glimlachend bekijkt.
Zodat het toch voor jou en mij
een beetje Moederdag lijkt.

Ik mis je, mam!

Elke keer als ik naar je foto kijk, krijg ik tranen in mijn ogen van ongeloof en verdriet. Tranen omdat ik me afvraag waarom jij hier niet meer bent, en tranen, want het antwoord weet ik niet. Soms kijk ik naar de sterren, er schijnt er 1 heel fel. Ik vraag me dan af waar je nu bent, en of dit rare gevoel zonder jou ooit went. Vaak wil ik dat ik bij je kon zijn, al was het maar voor even. Maar ja, dat is maar een wens, die niemand mij kan geven. Lieve mam, ik mis je, en ik blijf altijd aan je denken. Er is een plaats in mijn hart, Dat is het mooiste wat ik jouw kan schenken.

Als
Als ik ooit zou weten wat de toekomst brengt
Zou ik alles weten
Als ik ooit zou weten wat het verleden heeft gebracht
Zou ik niet kunnen gelukkig zijn
Als ik niet zou weten wat het heden is
Zou ik niet bestaan

Ik weet dat jij het weet , over het kindje dat groeit in mij , ik weet dat jij het weet , want ik voel je vaak dichtbij , ik weet dat jij het weet , ons bijstaat en beschermd bovendien , alleen had ik zo vreselijk graag jou gezicht eens willen zien , de vreugde in je ogen , de glimlach om je mond , omdat ik weet hoe geweldig je ieder nieuw leven vond , en dat je overgrootmoeder zou worden , van een kindje van ricardo en mij , de gedachte dat jij het vast wel weet maakt mij dan een beetje blij , alleen dat gezicht dat mis ik telkens weer , als ik je dan had kunnen zeggen over een tijdje ik had het kunnen voelen , dan zie ik in gedachten weer de liefde in je ogen , de glimlach om je mond , en ik fluister ; je weet het wel he oma" en dan voel ik dat je ieder woord van mij verstond , dat jij van waar je bent toekijkt dat je weet het gaat ze goed , dan voel ik weer die zachte bescherming en zeg dan later tegen mijn kindje : Het is je overgrootmoeder die dat doet !!

Oma zal je nooit vergeten en hou nog steeds heel veel van jou xxx

Ik stuur je een berichtje
via dit gedichtje
het is alweer 5 jaar geleden
dat jij bent overleden
die kerst vergeet ik nooit meer
alles veranderde in één keer
wat voelde ik een pijn
nooit meer praten of even bij je zijn
wij waren ons ervan bewust
dat je toe was aan je rust
en deze rust heb je verdiend

ik weet dat je van boven op ons toeziet en vaak denkt!
lieve mam ik denk dat ik het hierbij laat
ik wil alleen nog even zeggen
dat het goed met ons gaat

Wij houden van je zoals je was.

Rob
Marja
Kevin
Robna

mama heel bedroefd van pijn zo moe
deed je stil je ogen toe
de laatste maanden van je leven moest je zoveel nog beleven
je was zo ziek,kon niet geloven dat je kaars nu snel ging doven
't deed zo'n pijn uit huis te gaan
leeg nu je stoeltje naast het raam
waarom? je kon het maar niet begrijpen
wij konden als troost,
alleen je wang,of door je haren strijken.
een laatste kus werd je gegeven
je hield zo van ons,ja je hele leven.
bedankt MaM ,jij sterke vrouw
het is goed zo,slaap zacht
Want wij allen houden veel van jou kusjes ellen