Hey lieve zus(je)
Het is nu drie maanden geleden dat jij de strijd op heb moeten geven.
Je hebt echt je best gedaan en bleef al die tijd super positief.
Ik had er geen vertrouwen in, maar jij zorgde dat ik er toch weer in ging geloven. Helaas is mijn gevoel toch goed geweest en daar baal ik verschrikkelijk van.
Snap er ook niks van zo'n lieve , spontane, gekke, vrolijke zus, die voor iedereen klaar stond en nooit iets verkeerd zei over iemand en ook niet snel iets verkeerd zou doen.
Juist jij bent er niet meer.
In het begin dacht ik hmmmmmmm valt wel mee ik mis je niet zo erg, maar nu naar drie maanden....pfffffffff het lijkt wel of het steeds erger wordt. Of komt nu het besef en het gemis pas en heb ik alles eerst op de automatische piloot gedaan????
Geen lach meer van jou,
Geen traan meer van jou,
Geen arm meer om me heen,
Geen troosende woorden,
Geen kaarten meer die we samen maken,
Geen telefoon meer,
Geen heb jij dit al gekocht,
Geen zussen weekend meer,
Geen zaterdag samen meer,
Geen gekke tante Linda meer,
Geen geklets van jou,
Wat mis ik je, maar ergens weet ik ook, dat het voor jouw nu goed is.
Jij bent daar boven druk, maar vergeet niet wat je teggen mij gezegd heb, voordat je deze aardse wereld verliet.
Lief zusje ik hou van je en zal je never nooit vergeten,
En ja ik zal ma die extra kus geven,
xxxxxxxxxxxxx wilma