Het verdriet komt en het verdriet gaat, ik wist dat ze vandaag zou komen.
De zon die steunt me en schijnt nu al stralend door de bomen.
Alsof jij me wilt vertellen; "Alles is oké,
en waar je ook gaat en wat je ook doet, ik doe er een beetje aan mee"
Even voelde ik me gebroken en oud, omdat ik bijna alle moed verloor,
maar genietend van al het prachtigs dat ik heb, krijg ik weer een glimlach van oor tot oor!
Het verdriet was groot en ik heb veel gehuild van tijd tot tijd
En dan voel ik dat het beter gaat, soms moet je de tranen gewoon even kwijt.
Vaak dans ik , zing ik, ren ik rond en ben ik blij,
Dan ben ik bijna vergeten hoe diep bedroefd het was in mij.
Het leven heeft me veel laten zien, maar ik krabbelde op, keer op keer
En als ik de moed verlies, weet ik inmiddels zeker; Ik vind hem wel weer!
Tussen alle emoties door, begint daar ineens de lente te gloeien
En staat daar straks je eigen boom om te groeien en te bloeien.
En tegen iedereen wil ik graag zeggen;"Houdt moed en vertrouwen in je eigen kracht,
Dan krijg je veel meer voor elkaar dan je had verwacht!

En vandaag staan we even allemaal stil bij een prachtig, mooi mens die voor altijd met mooie herinneringen in ons hart zal zitten!!!