Lieve Manon,

Het is nu 3 jaar geleden dat ik las over een tramongeluk in Utrecht. Zelf was ik sinds kort veel in omgeving Utrecht (Maarssen) bij mijn nieuwe vriend. Via via hoorde ik over jouw overlijden, en het kwartje viel bij mij toen ik vernam waaraan je bent overleden. Ik was in shock. Even dacht ik nog: ging Manon niet studeren ik Tilburg? Ik was een beetje in de war. Sindsdien denk ik nog elk jaar rond deze tijd aan jou. Soms bekijk ik stiekem je Facebook pagina om te zien of men nog wat geschreven heeft over/naar je.

Je was zo'n leuke meid, altijd ontzettend enthousiast en goedlachs. Persoonlijk ben ik heel blij dat jij, Jade en Jennifer mij hebben opgevangen in VWO 5 en 6. Schoolprojecten waaraan we samen hebben gewerkt. Het was altijd gezellig en ik heb echt ook wel van jou geleerd, want je was zo slim ook. En dan niet te vergeten dat we beiden op badminton zaten. Daar startte ons contact, niet dat we echt gesprekken aangingen daar, maar toch we zaten "samen" op badminton.. En je ging volgens mij ook wel goed met mijn broertje :)

Nog steeds kan ik niet begrijpen dat eigenlijk zo'n mooi persoon als jij, zowel innerlijk als uiterlijk, zo vroeg is heen gegaan.

Ik wens de nabestaanden, familie, vrienden, kennissen, heel veel sterkte toe. Het zal (nog steeds) een groot gemis zijn. Hopelijk lukt het een ieder om dit verlies (ooit enigszins) een plekje te geven.

Liefs, Wendy Vontsteen

Jeetje Manon, alweer een jaar geleden.. Ik wens jou familie en vrienden veel sterkte toe vandaag..! Ik denk zeker nog aan je!

Liefs Dineke

Liebe Manon, es ist nun drei Tage her, dass ich die Nachricht von deinem tragischen Tod erhalten habe. Ich kann es immer noch nicht begreifen. Ich habe dich als eine sehr lebensfrohe Person kennen gelernt. Du hattest immer ein Lächeln im Gesicht und man konnte nicht anders, als dich sofort ins Herz zu schließen. Ich erinnere mich gerne an unsere gemeinsame Zeit in Laos und Kambodscha: die Kanutour, unser Fahrradausflug und wie wir Weihnachten und Silvester zusammen gefeiert haben. Ich wünschte wir könnten zusammen sitzen und über die vielen schönen gemeinsamen Erlebnisse reden. Ich werde dich nie vergessen. Deine Jasmin

Liebe Manon, es ist nun drei Tage her, dass ich die Nachricht von deinem tragischen Tod erhalten habe. Ich kann es immer noch nicht begreifen. Ich habe dich als eine sehr lebensfrohe Person kennen gelernt. Du hattest immer ein Lächeln im Gesicht und man konnte nicht anders, als dich sofort ins Herz zu schließen. Ich erinnere mich gerne an unsere gemeinsame Zeit in Laos und Kambodscha: die Kanutour, unser Fahrradausflug und wie wir Weihnachten und Silvester zusammen gefeiert haben. Ich wünschte wir könnten zusammen sitzen und über die vielen schönen gemeinsamen Erlebnisse reden. Ich werde dich nie vergessen. Deine Jasmin

Lieve familie en vrienden van Manon,

Het is vandaag 5 weken geleden dat we het verbijsterende bericht kregen dat Manon was verongelukt. De periode van ongeloof is vervangen door de harde werkelijkheid.

Wat ontzettend jammer dat we nooit meer samen een kopje thee zullen drinken op het bankje voor Lisanne's huisje, nooit meer zwaaien naar de boot waarin je samen met Lisanne op de singel dobberde.

We zullen Manon blijven herinneren als een lieve vriendin van onze dochter, altijd vol verhalen en plannen en met een oogverblindende glimlach.

Mieke Blok en Rob Visser

Als woorden tekort schieten,
Drukt stilte soms een zwijgend eens zijn uit.
Als het onbegrip hoogtij viert,
Regeert tevens het wederzijds begrijpen.
Als de eenzaamheid het grootst is,
Blijkt de verbondenheid dichtbij.
Het is op dit donkerste moment van het leven,
Dat eenheid gevoed wordt door gedeeld verlies.

Lieve Manon,

Ook al kende ik jou niet goed (je was mijn mentor tijdens de fi-week), het is voor mij niet verwonderlijk dat er zoveel mensen rouwen om dit verlies. Ik leerde jou kennen als een enthousiast, mooi, uitbundig, gezellig en geinteresseerd mens. Ik weet dan ook zeker dat andere mensen deze warmte van jou ontzettend hebben gewaardeerd en nu enorm missen. Ik kan al jouw vrienden en familie alleen maar heel veel sterkte wensen.
Jouw leven was veel te kort, maar ik kan niet anders dan geloven dat je het ten volle geleefd hebt. Ik hoop dat dit een troost mag zijn voor de mensen om jou heen.

Liefs,
Carmen

Lieve Manon,

Onwerkelijk dat het alweer drie weken geleden is dat je ons ineens verliet. Ik heb sindsdien elke dag aan je gedacht en elke dienst bij Simon Lévelt draai ik je playlist op Spotify zodat je nog een beetje bij me bent. Ik vond je een ontzettend lieve collega en een inspirerend persoon. We maakten plannen om binnenkort een keer samen te gaan wielrennen en ik hoopte dat we uiteindelijk vriendinnen zouden worden. Ik had je heel graag beter willen leren kennen en vind het zo jammer dat dat er niet van is gekomen. Ik mis je grapjes tijdens het werk, je opgewekte humeur, je gezelschap zoals je na je werk altijd even bleef hangen, je standaard ‘vergeetacties’ na je dienst (agenda, sleutels, portemonnee) en de perfecte hartjes in je cappuccino’s. Het zal nooit meer hetzelfde zijn zonder jou. Ik zal je niet vergeten.

Heel veel sterkte gewenst voor je lieve vriend Jaap en je familie en vrienden,

Lori

Ik wil Jaap, de familie en alle vrienden van Manon heel veel sterkte wensen. Wat een enorm gemis en ontzettend oneerlijk dat ze zo snel en onverwacht gegaan is.
Altijd een mooie glimlach op haar gezicht, zo herinner ik haar!
Grt. Jeroen

Altijd een cappuccino ??met een stralende glimlach gekregen. Altijd even ???? vrolijk en aardig. Nu een hele grote ster ? daarboven tussen alle andere sterren. Alle sterkte van de wereld gewenst. Gerard & Monica (Bruna Choorstraat Utrecht)

Manon was een heel bijzonder en mooi persoon. Haar grote donkere ogen (die nog meer opvielen door haar gebruinde huid na haar reis) mooie lach en oprechte interesse. Een geweldige uitstraling en warm karakter. Een werkdag werd altijd een stukje leuker door Manon. Ik ben dankbaar dat ik Manon heb mogen kennen.

Ik wens Jaap, familie en vrienden heel veel sterkte toe.