In je legerbroek, leren jas en boots was je een bijzondere verschijning op de atletiekbaan. Maar jij was juist degene die altijd een praatje maakte met elke atleet; winnaars en verliezers. Jij kende iedereen en iedereen kende jou.

Nederlandse Kampioenschappen, competities, indoor of outdoor, je was er altijd bij. Niet alleen om Jelle aan te moedigen maar ook Jochem. En wij maar wachten op de tribune tot onze jongens de 100m of 200m gingen sprinten. Gelukkig was jij een makkelijke prater: over net geboren puppies, auto’s, atletiek en of je aardappels lust! Overal had je een mening over. Dat maakte het wachten altijd vermakelijk.

Bij de laatste wedstrijd van Jelle was jij je bewust dat het atletiektijdperk voorbij was: je bedankte ons. En we dronken bier...

Marco, wij vonden het geweldig dit met jou te hebben meegemaakt. We zullen je nooit vergeten.

Annelies, Jelle en Bart, heel veel sterkte in deze zware tijd.

Jochem, Symen, Martien en Karin Dobber

„Du bist nicht mehr da, wo Du warst,
aber Du bist überall, wo wir sind.“

Holger & Claudia

Lieverds,
Wat een verdriet, en een plotseling verlies van jullie liefde...
Dikke kus en hou jullie sterk! ❤️