Lieve mammie, hier ben ik dan weer. We zijn nu bezig met een hypotheek. Het is allemaal zo moeilijk. We hebben pappa om op terug te vallen het zou af en toe ook makkelijk geweest zijn als ik een mening van jou zou kunnen krijgen. Nooit heb ik geweten hoe het is om zonder moeder te leven, nooit heb ik geweten wat het gevoel daar bij is, nu zal ik nooit meer weten wat de toekomst zou zijn als je er wel was, nooit meer een knuffel, nooit meer zeggen hoeveel ik van je hou, nooit meer horen hoe trots je op me bent (jaja stiekem wist ik dit wel hoor), nooit meer samen kunnen praten, lachen huilen. Mam zou je me alstjeblieft willen helpen door deze moeilijk periode. Ik weet het niet, weet niet wat ik voel, weet niet wat ik moet doen, weet niet hoe ik me moet gedragen, het is allemaal zo verwarrend zo verdrietig. Ik hoop dat je me vanuit daarboven een beetje hoop, geloof en liefde toesprankeld. Hoe zou het nu met je gaan, mam laat alstjeblieft iets van je horen, geef alstjeblieft een teken dat je dit leest en begrijpt.
MAM IK ZAL JE MISSEN, STEEDS EN STEEDS MEER, STEEDS MEER VERDRIET, STEEDS MEER PIJN, STEEDS MEER HET GEVOEL VAN EENZAAMHEID, VAN LEEGTE, NOOIT MEER SAMEN MET JOU,
MAAR ALTIJD ZONDER JOU
MAAR IN MIJN HART BLIJF JE VOORTLEVEN.
IK ZAL JE MISSEN MAAR NOOIT VERGETEN.
DIKKE KUS
LINNEKE