Zes jaar geleden was het voor ons eigenlijk een gewone dag.
Mama was ziek thuis van haar werk vanwege ernstige evenwicht stoornis.
We kregen een traprenovatie en jij had voorgesteld om samen naar oma te gaan.
Papa vond het prettiger dat ik thuis zou blijven, mocht er iets fout gaan kon hij met mij overleggen. Dit kwam natuurlijk ook omdat mama net als jij kritischer naar dingen keek dan papa. Halverwege de dag vroeg jij hoe het ging. Mama vertelde spijt te hebben dat ze je aanbod had afgeslagen omdat ze gek werd van de herrie en haar kont niet kon keren.
Jij reageer om 14.07: Ah joh! Ik of wij gaan gewoon een ander keertje en volgende week is opa alweer jarig…
(dit werd de dag van je begrafenis)
Nu denk ik weleens wat, wanneer we die dag samen hadden door gebracht?
Om 13.21 vroeg ik hoe het ging.❤️
Jij reageert om 14.06 met: het gaat goed hoor.
De assistente van de huisarts gebeld maar die zegt dat mijn bloed uitslagen gewoon goed zijn.
B12 is 300, dat is netjes, vitamine B1 iets verhoogd maar dat is niet erg.
Dus geen idee wat er mis gaat maar zal er maar op moeten vertrouwen.
Mama reageert : en je haaruitval dan?
Jij reageert direct met: geen idee maar de duizeligheid is weggegaan dus dat is fijn. Nu de moeheid nog maar die zal chronisch zijn.😭😅
Mama reageert met: HB was ook goed neem ik aan?
Jij: ja dat denk ik wel, die hadden ze ook geprikt.
Mama: wat een rotweer grr.😏
Jij: ja hè, bah.
Mama: Wat heb jij vandaag gedaan?
Jij: niet zoveel.
Mama: ik ook niet.
Jij: Deuren open om even af te koelen .in huis en beetje gerommeld.
Mama: lekker
Jij: Nu even in de stad.
Mama: wil je nog wat voor de vakantie scoren?
Jij: nee hoor.🙂😉
Jij: trap al klaar?
Mama: Bijna, ben er blij mee.
Jij:goed zo.😍
Jij: ben zo blij dat het beter met je gaat.💋
Later vertelde dokter Timp dat spanningen/stress naar de zwakste delen in het lichaam gaan en dit slopend is.
Je stuurde naar papa een print screen van het Luxor theater.
Hierop stond vermeld: De Marathon
Laatste kans. Di 5 september t/m za 17 sept 2017.
Je appt: jammer! Ik dacht ook nog november/december.
Papa: jammer, we gaan de 14e weg💋
Hopen we.
Jij: Hoop ik ook.❤️❤️
Misschien komt hij later nog ergens in de buurt. Ergens voor of na Thailand.
In de Sardinië/ familie app, jij was hier beheerder van. Je veranderde de naam van het land waar we met vakantie waren. Matthijs was in Sardinië geweest.
In oktober zou je hem in Turkije veranderd hebben en in november Thailand.
Matthijs appte over zijn eerste gemeenteraad avond in Rotterdam. Dit was even wennen voor hem.
Papa appt: Sterkte lieverd, iedereen pakt het op, zo vanuit zijn of haar eigen verantwoordelijkheid, en bedenk het is je werk, daar leven we van.
Ik zelf kan erover meepraten zeker nu de verkiezingen in aantocht zijn.💋❤️
Mama: ik sluit me bij papa aan, wijze man.😂
Om 19.46 appt jij: ik sluit me ook bij papa aan.😚
Het leek voor ons een gewone dag, niet wetende dat jij onze lieve Marije een paar uur later je leven zou beeindigen.😪
