Lieve familie,
Bewondering voor ons nichtje van twee jaar waar we een dag op mochten passen.
Met haar bijzondere lange haren, gemaakt van haar pyjamabroek.
Marije met haar mooie gebruinde gezichtje, haar mondje dat niet stil heeft gestaan
en vroeg om snoep “Push Pop”.
Bewondering voor ons dansende nichtje dat jaarlijks haar talent in de sporthal liet zien.
Bewondering voor ons nichtje dat een vakantie in Turkije of een dagje aan het strand kleurde met haar gezellige aanwezigheid.
Bewondering voor onze nicht die stage liep in een verpleeghuis en in haar vrije tijd bij een friettent ging eten met een bewoonster van dat verpleeghuis.
Bewondering voor onze nicht die met zoveel doorzettingsvermogen, al vroeg haar diploma’s op zak had en met veel passie haar werk deed.
Bewondering voor de nicht die het voorbeeld was voor haar jongere nichtjes en velen anderen.
Verbijstering doordat onze nicht besloten heeft niet verder te willen leven.
Verbijstering omdat onze nicht het leven zo moeilijk vond dat haar geplande dromen geen werkelijkheid meer hoefden te worden.
Verbijstering omdat niemand gezien heeft dat onze nicht het zo moeilijk had in haar voor ons zo mooie leventje.
Verdrietig omdat onze vrolijke nicht nooit meer een feestje vrolijker zal maken.
Verdrietig omdat onze zorgzame lieve nicht nooit meer haar opa, oma en Joost-Jan met liefde zal bezoeken.
Intens, intens verdrietig omdat Marion, Gert-Jan, Matthijs en Wendy nooit meer zo kunnen zijn als voor het verlies van hun lieve Marije.
Intens, intens verdrietig omdat onze lieve Marion, Gert-Jan, Matthijs en Wendy nu verder moeten zonder hun lieve, lieve Marije.
Veel liefs en sterkte gewenst door,
Joost, Mariska, Daan,
Senne Fleur en Anne Mees
