Ik ontmoette je voor het eerst in Time Out, je werd voorgesteld als vriendin van, zo kwam je in ons leven. Toen Dennis en ik net in Lieshout woonden en we oud en nieuw vierden op onze nieuwe stek, was je erbij, hoogzwanger van Isa. Bij ons huwelijk een paar jaar later heb je de zaak goed mee op stelten gezet :-) Kraamvisites over en weer volgden de jaren daarna en je was altijd enthousiast over alle plannen die in je leefden. Ook had je altijd een luisterend oor en goede raad, zo fijn!
We zijn begonnen met wandelen samen toen je fysiek weer sterker werd nadat je ziek werd. We hebben heel veel besproken in die uren en mooie wandelingen gemaakt. Ook hadden we fijne wandelingen, etentjes en gesprekken samen met Chris en Dennis. We hadden het er wel over dat je weer meer pijn kreeg, maar je bleef positief en ging door. Toen je stopte met paardrijden kreeg ik eigenlijk pas in de gaten dat je achteruit ging. Je vond het zo heerlijk bij en met de paarden!
Op 29 februari hebben we de laatste keer samen gewandeld. Je had pijn en slecht geslapen, maar kwam toch naar Lieshout. In de app schreef ik dat we deze afspraak maar 1 keer per 4 jaar konden maken in verband met schrikkeljaar, hopend dat ik die afspraak over 4 jaar weer kon maken.
Na het slechte nieuws in juni hebben Dennis en ik nog een hele fijne avond gehad bij jullie in Erp. Heel fijn dat ik je nog een dikke knuffel kon geven.
Lieve Marijke, Ik ga je ontzettend missen! Je bent een bijzondere vrouw die voor altijd een plek in mijn hart heeft.
Heel veel sterkte allemaal, wij zijn in gedachten bij jullie.

Iedereen heel veel sterkte gewenst.

Veels te jong en veel te snel moeten gaan.
Nog steeds onwerkelijk en is ook niet te bevatten.
Altijd een glimlach en luisterend oor...
We wensen iedereen veel sterkte met dit grote verlies.

We wisten dat Marijke ernstig ziek was. In juli appte Will me nog "Marijke heeft pech'. Wat schrokken we van de app die nu binnenkwam: Marijke is overleden. Bijna niet te bevatten, altijd zo dapper voor haar gezin en voor strijdend voor veel maatschappelijke thema's.

Wat waren wij trots in 1972. De 'vijfduizendste' was geboren in Erp en dan ook nog in de mooiste straat: bij ons in de Vogelenzang. We menen ons te herinneren dat we die dag op de basisschool 'beschuit met muisjes' kregen.

Toen Marijke als oudste uit het gezin naar school ging fietsten wij elke dag van achter uit de Vogelenzang naar de boerderij van de familie Koenen. 'Achter op de pakjesdrager' en fietsen maar. Marijke was nadrukkelijk de oudste in het gezin: serieus en verantwoordelijk. Haar overlijden kwam voor ons als een grote klap. Wij wensen Chris, de kinderen, Will en Rien, Willeke, Gerdien, Frans en andere naasten en familieleden heel veel sterkte. In gedachten zijn we bij jullie.

Alda en Edith

Wat gaat jouw omgeving jou missen...... zo veel oprechte interesse, kracht, enthousiasme en liefde die je altijd uitstraalde. Ondanks dat het 'minder goed' met je ging, bleef je altijd heel positief en bijna nooit klagen.

En met jou wegvallen is daar dan gelijk het verschrikkelijke gemis voor je directe omgeving,.... Chris, je kinderen, Jasmijn, je familie en vrienden etc.

Allen gecondoleerd en ik wens eenieder heel veel sterkte met dit verlies.

Voor altijd in ons ♥️

Isa, Ries, Peer, Lieve, Loek, Chris en Jasmijn.

Hoewel jullie al wisten dat Marijke ongeneeslijk ziek was is haar gemis voor jullie allemaal onbeschrijfelijk.
We leven heel erg met jullie mee en wensen jullie heel veel sterkte en de kracht om dit verlies een plaats te geven.
Marijke zal bij ons altijd herinnerd worden als een vrouw die zorgzaam en met "durven is kunnen" door ons getypeerd wordt als ondernemende persoonlijkheid met aandacht voor haar gezin, familie en iedereen om haar heen.
Een prachtig voorbeeld voor jullie is helaas te vroeg heen gegaan.

Heel veel sterkte van Ome Jan en Tante Jeanne

lieve Marijke en nabestaande,

ook al kende ik Marijke zelf niet hoorde ik wel altijd de mooie verhalen en steunde woorden over haar bij jasmijn. wat was je een super bonus moeder voor haar.

kus en knuffel van iris