Beste Sander en familie
Als ik aan Marijke denk herinner ik mij de gezellige momenten samen met nog een collega heerlijk genietend van een high tea . Zo zijn we bij verschillende restaurants geweest en genoten van al het lekkers. En Marijke genoot met volle teugen en ondanks haar ziekte kon zo genieten van deze middagen en wij met haar. Marijke levensgenieter pur sang en ik zal dit enorm gaan missen. Beste Sander en familie ik wens jullie ontzettend veel kracht en Godszegen toe om dit zware verlies te dragen.
Met onderstaande zelfgeschreven gedicht geef ik woorden aan mijn gevoel:
Het oneerlijke gevecht, van een lieve vriendin
Het is zo oneerlijk en onterecht.
Waarom moest jij met deze vreselijke ziekte in gevecht.
Jij bent veel te jong en staat nog volop in het leven.
Kan iemand hierop een antwoord geven?
Maar jij gaat met onvoorstelbaar veel kracht en moed het gevecht aan, zodat de ziekte misschien stil kwam te staan.
Tot op een dag, jij kon het gevecht niet meer aan.
De ziekte ging het winnen.
Nee, het mag niet, het kan niet en waarom dan toch er zijn zoveel mensen die jou beminnen.
Maar jij was geen persoon om te klagen.
Nimmer vragend, maar op een bewonderenswaardige manier heb jij de ziekte gedragen. Maar nu moet ik jou laten gaan.
En zal ik met lege handen staan.
Maar gelukkig ben jij nu veilig in Jezus armen.
Veilig aan Jezus hart. En daar, in Zijn teer erbarmen.
Daar rust jouw ziel van smart.
Maar één ding weet ik zeker, jij bent voor altijd een inspiratiebron in mijn leven.
Want jouw moed, kracht optimisme en je vrolijke lach heeft mij de kracht gegeven.
Om nu op weg te gaan zonder jouw aanwezigheid in mijn verdere bestaan.
Lieve Marijke rust zacht en dank je wel voor alles, ik zal je missen!!!!!!!!!!
Dikke knuf mechelina