Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Hoi Marijke,
Geschrokken door het bericht van je overlijden kom ik op deze pagina terecht. Ik vond je een bijzonder fijne, positieve en kundige collega, waar ik veel mee heb samen gewerkt in mijn 10 jaar bij Movares. Wat ontzettend verdrietig dat jouw leven zo abrupt en te vroeg eindigd. Ik wil de familie enorm veel sterkte wensen.

Gideon Vreeman

Beste Hugo,
Na de middelbare school zijn we elkaar uit het oog verloren, maar na al die jaren schrik ik enorm van het overlijdensbericht van Marijke. Ik wens jou en je kinderen heel veel sterkte!
Hartelijke groet,
Jaap Krijgsman

Al rijdend over de A27 passeer ik altijd fort Altena en nooit kan ik daar voorbij rijden zonder aan Marijke te denken. Ik weet dat ze aan het ontwerp voor de omgeving van deze prachtige plek heeft gewerkt en ergens vind ik dit project zo typerend voor haar. In essentie een plek die bedoeld is om te intimideren, om belangen te verdedigen en die nu is omgevormd tot een prachtige plek waar iedereen welkom is. Met een landschappelijke inrichting die dit welkom alleen maar ondersteunt.
Gek misschien, maar voor mij was dit typisch Marijke. Iets zien, nadenken over de potentie van een gebied, er met veel belanghebbenden over praten en dan komen met een ontwerp wat zó mooi is. Klasse!
Ik heb Marijke haar hele werkzame leven bij Movares gekend. Een fijne collega, iemand die altijd een glimlach voor je had, altijd net even tijd voor een praatje. Een bijzonder mens. Een mens die jullie moeten missen. Ik hoop - en wens jullie dat ook toe - dat naast de intense pijn ook steeds meer de mooie dingen samen, de waardevolle dingen die jullie mochten delen, naar boven zullen komen en het verdriet zullen verzachten.

Heel veel sterkte,
Marleen Peeters

Marijke,
Je bent veel te vroeg heengegaan. Je was altijd vol levenslust en werklust en dan zo ineens, weg.
Ik zal je mij herinneren als een fijne collega, die niet alleen oog had voor het werk, maar vooral voor de mens achter de collega.
Ik zal je missen.
Jan Koning

Eerst kwam de verdrietige mededeling dat Marijke ziek was. In het app-contact dat we daarop hadden klonk haar positiviteit door. "Geen talent voor piekeren", noemde ze het zelf. Het nieuws van haar overlijden kort daarna was onvoorstelbaar.

Wat hebben we met Marijke een prachtig mens verloren en bovendien een gedreven 'landschapper'. In die rol heeft ze op veel plekken in ons haar vingerdrukken achtergelaten en onze wereld een een stukje mooier gemaakt. Als ik over een aantal jaar bij het vers aangelegde park aan de Dijksgracht sta zal ik zeker aan haar denken. En elke keer daarna.

Rust zacht Marijke.

Haar familie wens ik alle kracht in deze zware periode.
Niels Spinhoven (ProRail)

Beste Marijke,
Jij bent voor mij de onbekende bekende. Voor zover ik mij kan herinneren hebben we elkaar nooit ontmoet maar als collega van Hugo heb ik weleens een grap met hem uitgehaald (brief van het Ministerie van Onderwijs). Jij verleende daarbij 'bijstand' door per telefoon informatie te geven. De grap slaagde volledig. Jij belde mij vervolgens op en zei 'Cees, ik vind dat we Hugo nu moeten informeren dat het een grap is'. Het toonde aan dat je Hugo niet te lang wilde laten 'lijden'. Dat was echt lief van je! Uit de mooie woorden tijdens de uitvaartdienst heb ik begrepen dat je bijzonder mens was. Een ontzettend lieve, hartelijke, en warme moeder en echtgenote. Het bevestigt mijn éénmalige contact met jou!
Wat een leegte zul jij nu op zoveel plekken achterlaten. Rust zacht!
Hugo en dochters, en alle anderen die heel dichtbij Marijke stonden; alle sterkte gewenst met het verwerken van dit grote verlies.

In de kleine twintig jaar die ik voor Movares heb gewerkt heb ik niet heel veel projecten samen met Marijke gedaan. We leerden elkaar vrij snel goed kennen bij een lange studie naar de Rijn Gouwe tram die ook door Katwijk zou gaan rijden. We hadden gelijk een goede klik, het was een mensenmens: iemand die een warme belangstelling voor je had en vooral de mens achter de collega wilde kennen.
Het was iemand waar ik altijd met veel plezier mee werkte. Als ik aan haar denk zie ik weer haar altijd geïnteresseerde en vaak glimlachende en vriendelijke gezicht voor me. Ook als je elkaar alleen maar even bij het koffieapparaat tegenkwam.
Marijke was gedreven en enthousiast maar tegelijk ook soms kritisch of iets wel of niet kon. Ze hield je goed scherp en dat leidde altijd tot goede en leuke discussies. En, vooral, ze was altijd positief. Vooral dát geeft de ander inspiratie en energie. Niet het negatieve maar juist ook het positieve in het project, de opdrachtgever of de wereld als geheel zien en dat ook uitdragen.
Een fijn mens. Het is niet te begrijpen dat zo iemand er dan ineens niet meer is.

Wellicht is het een kleine troost dat zeer velen goede herinneringen aan haar zullen hebben. Ze leeft zo voort in de beelden en verhalen die mensen over haar hebben. We missen een fijn mens maar kunnen tegelijk dat waar ze voor stond verder uitdragen. En mogelijk zullen zo anderen weer geïnspireerd worden door wie ze was en wat ze deed. Zo wordt haar positivisme hopelijk ook nu ze er niet meer is verder uitgedragen: dat hebben we van haar geleerd.
Ik heb wel eens bij een herdenking iemand horen zeggen dat nabestaanden eigenlijk daarom beter voortbestaanden kunnen worden genoemd: iedereen die haar gekend heeft vertelt over haar verder zodat haar waarden en ideeën blijven voortbestaan.
Het was voor mij een destijds een warme en steunende gedachte. Ik wens jullie van harte hetzelfde gevoel toe.

Met hartelijke groet, Chris Verweijen

Beste familie,
Heel veel sterkte met het verwerken van het verlies van Marijke.
Ling
(collega Movares)

Marijke,
De dood komt vaak te vroeg en dat was nu ook zeker het geval. Ik kende je toen je nog erg klein was, ons jongste nichtje. Daarna heb ik je een hele tijd niet gezien. En een aantal jaren geleden zag ik je weer terug, en dan vooral in De Badmeester in Wassenaar, bij onze “Harten” reunies. Je was een warm en hartelijk persoon. Echt iemand van de Harten-kant van de familie. En nu ben je er niet meer. Veel sterkte voor hen die dichtbij je hebben gestaan.
Emiel Koning