Marinus.
Toen Claire mij de vorige week vroeg om telefonisch de leden van Insed te informeren over de dood van marinus, was het lange tijd stil aan de andere kant van de lijn. Ik heb bij de meesten moeten vragen "Ben je er nog?" Dit zegt alles over jou. We hebben er geen woorden voor. Als we aan jou denken, komt er veel bij ons boven. We herinneren jou als de man die samen met Edwin van Venema communicaties zorgde voor goede portofoons. Jij ging voor dag en dauw naar Gieten om de verbindingswagen op te halen en te zorgen dat die op de goede locatie kwam.
Jij ging af en toe met Anastasia mee om te kijken of we al vorderingen maakten richting het examen. Je was een soort voor-examinator.
Je bezocht landelijke vergaderingen en legde overal contacten. Bij inzetten was jij de man die vanuit de verbindingswagen de boel coördineerde.
Marinus je was een bescheiden, maar veelzijdig man. De foto's op de rouwkaart spreken wat dat betreft boekdelen. Je zei weinig, maar als je iets zei, sneed dat meteen hout.
Ook was je degene die volgens ons Anna leerde om eerst tot tien te tellen voor ze iets zei.
Je veelzijdigheid bleek ook uit je waarschuwingen als er iets mankeerde aan onze auto's.
Je hoorde feilloos wat het mankement was.
Marinus, jij was een van de oprichters van Insed. Het was voor ons een eer om samen met jou te mogen trainen en daarmee Insed tot een hoger niveau te hebben gebracht.
Anastasia, Maurice en Chantal, Claire en Lisa, Charissa-May en Jan-Willem en Evianna en natuurlijk Jûst heel veel sterkte met dit verschrikkelijk zware verlies.
Iedereen van Insed en Edwin leven heel erg met jullie mee.
Marinus heel veel dank namens Reddingshondengroep Insed.
Anneke met Cocky
Johanna met Fedde
Greetje met Bieke, Brista en Ravi
Marjan met Ocho
Petra met Mila
Marriette met Mi’k
Wendy met Moody
Linda
Edwin
A
