Lieve, lieve Mario,
Het is bijna niet te bevatten dat een zo`n levenslustig mens als jij er niet meer is.
Gelukkig heb je heel veel goede, lieve, creatieve en grappige herinneringen nagelaten.
Ik hoop dat je lieverd Anton en je beide kinderen hier ook troost uit zullen kunnen halen.
Ik heb je 12 jaar geleden leren kennen als levensgenieter/begeleider/verzorger op Kalorama.
De vakantie in Vollenhove, waarvan ik wat foto’s vond is er 1 van. Jij had je enkel (vlak voor vertrek) ernstig verstuikt. Maar desondanks ging je mee en ook nog eens koken voor de hele club.
Wat hebben we toen lol gehad. Frans (onze collega-clown) die bananen in ons bed legde om het gemis van echtgenoten te compenseren.
Wat hij niet had verwacht is dat jij jouw banaan in zijn bed had gelegd.
Ik geloof in een hiernamaals (op mijn eigen manier) en ik hoop dat je collega Marian, bewoner Piet (waar jij zo vaak Limburgs mee sprak), Louie, mw. van Zanten en vele anderen die ons eerder zijn ontvallen weer zult ontmoeten en leuke herinneringen met ze op kan halen. Ze zullen je zeker verwelkomen.
Ik hoor je al weer schateren om de vele grappige uitspraken van mw. Van Zanten. Ook al zat ze regelmatig in je irritatie-zone.
We hebben samen genoten van diverse theatervoorstellingen, muziek, ect, ect.
Wat fijn dat we uiteindelijk toch besloten hebben om ons pensioenfeestje in augustus samen met Marijke door te laten gaan in jullie prachtige tuin (ondanks de corona-ellende) Het was een superleuke bijeenkomst.
Lieve Mario, ga daar boven door met waar je hier gestopt bent. Geniet als nimmer tevoren.
Eens zullen we elkaar weer ontmoeten. Ik zal regelmatig een mooi kaarsje voor je aansteken.
Niet stiekem uitblazen hè?
Dikke knuffel voor jou, Anton, Sarah en Joris en een ieder die je dierbaar was.
Lieve groetjes van je pensioen-collega Tineke Barvoets
Ik zie nu dat ik een foto van mezelf had moeten zetten beneden (dat kan ik niet meer aanpassen nu, maar jij bent een prima vervanger)
ps
Ik heb i.p.v. bloemen een donatie gedaan aan de Lever-Darm-Stichting
