Lieve Marjolein,
Met verbijstering heb ik gisteren vernomen dat je op 3 september bent overleden.
Je was een vrouw waar ik niet echt mee op één lijn heb gestaan maar waar ik altijd wel bewondering voor heb gehad.
Ik heb het voorrecht gehad om in jouw \\\\\\\'demonstratiegroep\\\\\\\' te mogen dansen
Je hebt er voor gezorgd dat er geen dag voorbij gaat dat ik niet met ballet bezig ben.
Ik ben je daar heel dankbaar voor en het heeft mijn leven enorm verrijkt.
Ik heb het altijd dik naar mijn zin gehad op je balletschool op het Pieterskerkplein en de Oude Vest.
Een briljante tijd die ik niet heb willen missen.
Ik hoop voor je, Marjolein, dat je nu eeuwig kunt dansen op hemelse muziek!
Ik ben er heilig van overtuigd.
Als het mijn tijd is mag ik dan a.u.b. weer onderdeel uitmaken van jouw groep?
Rust zacht lieve Marjolein. Dikke kus. Ton;

Lieve, Lieve Lein, behalve een gezegend danseres was je ook een fantastsch spiritueel medium waar ik erg veel van heb mogen leren. We hebben veel middagen door gebracht waar in je channelde met Emed. Ik ben je hier zeer dankbaar voor en zal je nooit vergeten, want we waren volgens Emed toch broer en zus. Je makker Ton

Lieve Marjolein,

Dank voor alle inspirerende momenten en de liefde voor de dans, die je aan zo veel mensen hebt doorgegeven. Ik draag je voor altijd in mijn hart.
Liefs, Judith

Lieve Marjolein,
Ja, ja ik ben het dat kleine bruine meisje, 4 jaar was ik toen stond ik met mijn mama voor je neus in je danstudio aan het Rapenburg in Leiden. Met de vraag, mag bij jou op balletles??? Natuurlijk kindje dat mag jij, graag zelfs.
Met groot gevolg, bij jou leren dansen!! Heerlijk dansen, vrijheid, plezier, je gevoel uiten in bewegingen, kracht, lenigheid, ritme op de muziek, passie om te dansen, liefde voor het vak, dit heb ik allemaal van je geleerd!!!
Deze gave had je om het aan je leerlingen jong en oud te leren, je bent een topper.
Vanaf mijn vierde t/m zestiende was ik bijna dagelijks bij je in de dansstudio, dank je wel voor deze byzondere en mooie tijd, ik heb genoten.
Met groot gevolg zei ik, ik heb de dansacadermie in Amsterdam gedaan, danspedagoge en danseres geworden,
jaren gedanst, balletlessen gegeven. Dank je wel Marjolein, dat je die dansliefde hebt gegeven.
Altijd een plekje in mijn hart voor jou.
JE ZONNEVLECHT, Josje

nee, dat kan niet..marjolein leeft voor altijd, inspiratiebron voor mij , van duizenden, het is te ongeloofwaardig, elke keer bij het denken aan jou Marjolein, ondanks we elkaar een geruime tijd niet hebben gezien, voel ik het ongeloof, mijn tranen rollen eruit, en mijn hart klopt sneller.
Al veels te lang weggeweest, en nu nog langer, ik weet dat je altijd in ieders hart blijft overleven.
De inspiratie en liefde die je geeft tot diep in mensen hun ziel, zullen voor altijd vloeien door onze harten.
Mijn moeder en ik hebben heel veel van jou geleerd.
Love you

Lieve Marjolein,
Wat een triest bericht, maar ik hoop dat je het nu fijn zult hebben in de andere wereld!
Dank je wel voor al hetgeen je voor vele mensen betekend hebt.
Dank je wel voor alle herinneringen, die mijn leven richting heeft gegeven.
Dank je wel voor de lach en de traan tijdens optredens.
Dank je wel voor de gezellige tijden (feestjes) bij jou thuis.
Dank je wel voor de balletlessen/trainingen.
Dank je wel dat ik de gelegenheid van jou heb gekregen, dat ik op het podium mocht staan.

Ik zal je nooit vergeten, lieve Marjolein.
R.I.P.
Heel veel liefs,
Helene

In het vorige milennium leerde jij mij dansen en mij bewust te worden van mijn lijf. Ik kon als ruim twintigjarige dankzij jou zonder gêne tussen kleine meisjes aan de bar het klassiek oefenen en we hadden met een hele klas vol mannen - minstens 30 die je uit de belendende homobar persoonlijk had gerondseld - wekelijks veel lol met het jazz ballet. Zweet zonder tranen! Jammer dat in die tijd je man/ex je de balletstudio afnam en wij zonder onze steun en toeverlaat naar Amerika zagen vertrekken. Te vroeg gegaan naar ons idee, maar hopenlijk voor jou was het goed zo. Wellicht zien we elkaar weer in de toekomst - ik hoop het!

oooohhhhhh nee hè, jij bent te snel veels te vroeg weggegaan. kon ik jou nog maar heel even kunnen vasthouden heel even en nog eens een keer heel even en nog eens een keer heel even tot voor heel lang en nog heel lang vasthouden tot voor altijd, want ik wou je nog eens een keertje willen hallo zeggen en hoe het met je gaat en dat het zo vele jaren is geweest dat wij elkaar voor het laatst hebben gesproken en dan met jou ergens op een zomerse terras koffie met appelgebak nuttigen, maar nu ben je al vertrokken en ik heb je nog steeds niet meer kunnen weerzien ooooohhh marjolein wat heb ik een pech, als ik nog mocht kiezen nu of ik alleen op een mooie zonnige dag ergens rustig mag gaan zitten en of ik in een guur koud regenweer met jou koffie mag kunnen drinken, dan zou ik voor jou met jou hebben gekozen, echt waar, maar jij bent al weg, ver weg heel ver weg op een andere fijne zonnige plek de allermooiste plek. oh marjolein er ligt een traantje naast deze brief. ik denk dat het mijn traan is. tot ziens, marjolein tot we ergens op een tijd elkaar weer zien. dag marjolein dag.

Lieve Marjolein heeft mij het dansen geleerd. Niemand kon dat zoals zij... Ze was uniek. Ze leefde alleen voor de dans. Ik vind het vreselijk dat ze ons zo snel heeft verlaten; ik had haar zo graag nog een keer ontmoet.. Ze heeft mijn leven permanent onlosmakelijk en definitief een draai gegeven. Dans is ook mijn leven geworden. Ze heeft het vuur doorgegeven. Ze was mijn dansmoeder en ik haar danskind.... Kus. Leven is dans. Dans is leven.
Ik zal altijd aan je blijven denken, Marjolein. Lieve Lein....dansend op de zilveren draad; ik begrijp wat je bedoelt.
Liefs van Tatjana, je leerling van 1966 tot en met 1982.