Lieve Marjolijn,
Wat zijn we allemaal geschrokken. Ik leerde je pas echt beter kennen vanaf onze eerste Roparun in 2010. Je was tot en met 2015 een soort Roparunmoeder en hulpsponsor met allerlei potjes voor team 47 van Dordtse Klasse(n).
Rust zacht!

Verdrietig, boos en ondersteboven.
Dat zijn de gevoelens die ik nu heb.
Een warme persoonlijkheid met een heel groot hart is niet meer onder ons.
Je bent voor zoveel mensen een steun en toeverlaat geweest; je naasten. de vele collega's, kennissen ,vrienden en vooral alle kinderen die jij onder je hoede hebt gehad!
We gaan je allemaal missen!
Dankjewel voor al die mooie momenten, rust zacht.
XxxMarcia

Lieve Marjolijn Kruyne, vrijdagavond laat las ik het droevige bericht. En ik ben er sprakeloos van. Maar ik ga nu toch proberen om wat te schrijven. Ik heb je ruim 20 jaar geleden leren kennen bij Inter Amicos. Als een lief en zorgzaam persoon. Je was altijd zo betrokken bij alles en iedereen. We konden altijd lief en leed met elkaar delen. Bedankt voor je lieve kaartjes naar mij en mijn moeder. Bedankt voor alles. Ik zal mijn dierbare herinneringen aan jou altijd blijven koesteren. Ik zal en dat doe ik nu al, jou heel erg gaan missen! Een hele dikke knuffel van mij.
Ik wil iedereen heel veel sterkte wensen.
Lieve en warme groetjes, Erwin Pos

Dan blijft jouw ongrijpbare stilte oorverdovend nadreunen en wordt intens verdriet eeuwigdurende heimwee!