Op een rustig plekje aan zee moet ik aan je denken, jij hield ook zo van de zee en de natuur. 59 jaar mocht ik jouw zusje zijn en dat roept zoveel mooie herinneringen bij mij op. Onze jeugd op de boerderij, wat hebben we gespeeld met elkaar en met Wil en Mijnie. Daarna kozen we beiden voor de zorg waar jij jarenlang met veel plezier in gewerkt heb. We gingen met elkaar op de wintersport en naar de libelle dagen en als onze mannen het pieterpad gingen lopen dan stapten wij op de fiets en gingen we winkelen. We kletsten wat af, veel lol en de slappe lach om flauwe humor. We kregen kinderen en kleinkinderen , we deelden lief en leed, prachtige jaren waarop ik terugkijk maar veel te kort… Rust zacht lieve zus, ik ga je enorm missen
Je zusje Tanja

De wintersport had altijd wel een rustpunt op de afdaling...Marleen stopte dan om even de snelheidsmaniakken (wat wel is lang kon duren ) voorbij te laten gaan en dan riep Piet : komop Marleen nu gaan en dan zei ze gaan jullie maar alvast ik kom zo .....en dat vond ik niet zo erg want ik was (ben) ook niet zo'n top-skiër.

Lieve Marleen,
Ongeveer 38 jaar geleden leerde ik jou kennen op de zwangerschapsgym in Hoek van Holland, jij was zwanger van Marina en ik van Lisette, ze werden 6 dagen na elkaar geboren. Het was het begin van een prachtige vriendschap. We kregen allebei nog een dochter en daarna nog een zoon, erg leuk en ook handig want we hebben veel op elkaars kinderen gepast . Wat hebben wij veel gekletst, gelachen, gewandeld , gebreid en "bakkies" gedaan. Alles konden we met elkaar bespreken. Leuke dingen maar ook onze zorgen . ( bijvoorbeeld over die lieve jongens van ons, o o wat hebben we daarover in de rats gezeten, we konden ons niet voorstellen dat ze ooit van de Dalton af zouden komen toen ze in hetzelfde jaar ook nog eens bleven zitten. Wat konden we samen lekker mopperen. Maar wat zijn ze goed terecht gekomen, alle zorgen om hen voor niks.) En zo zou ik nog uren door kunnen gaan met heel veel herinneringen...........
We probeerden iedere week wel even een uurtje te wandelen, mijn hemel .....wat had jij er de pas in, je was bijna niet bij te houden en dan ook nog alles bespreken...topsport was het. Verdrietig was je toen je hoorde dat we gingen verhuizen naar Ammerzoden. Maar we hielden contact ondanks corona en het ziek zijn van Bram.
Een hele verdrietige tijd volgde. Met jouw ziek zijn en het overlijden van Bram. We hadden elkaar hard nodig en de afstand maakte niks uit. Totdat ik ook jou los moest laten. Wat een groot verdriet. Bedankt voor alle mooie momenten en je trouwe vriendschap. Wat zal ik je missen. Rust zacht Marleen.

'Morge'.....'goeiemorgen'. 'Werkse'.....'Werkse'.
Regelmatig kwamen Marleen (op weg naar haar werk) en ik (op weg naar de bus) elkaar vroeg in de ochtend tegen op de Hoekse Hillweg.
Niet vaak iemand op dat tijdstip met zoveel energie op de fiets zien zitten als Marleen. Daar kreeg ik vanzelf ook energie van.
Kleine ontmoetinkjes, mooie herinnering. Moest ik afgelopen week vaak aan denken.

Hans Kenters

Het was een mooie nazomer, een jaar of 3, 4 geleden en het Hoekse badje was ondanks het mooie weer begin september al dicht gegaan.
Toen ik het daar met Marleen over had, zei ze: dan ga je vanmiddag toch gewoon met Nancy en mij mee in zee zwemmen.
Zo gezegd zo gedaan en tot mijn verbazing zwommen ze naar de boei toe, die best ver in zee ligt. Iets wat ik zelf niet gauw zou hebben gedaan, maar toen toch deed.
Na die eerste keer kwamen er nog meer keren in die maand en steeds vond ik het wel een beetje avontuurlijk, maar ook heel gezellig.
Die boei, die ik bijna dagelijks in zee zie liggen, zal me voortaan altijd aan Marleen doen denken.

Sylvia Fonteijn

Ik heb hele leuke herinneringen aan Marleen in het zwembad
Natuurlijk met banen zwemmen met Nancy er viel nooit geen seconde stilte
Zoveel te bespreken
Ook verschillende keren met mijn kleindochter Maggie en Marleen haar kleindochter Isabel
De oma,s waren bijna fanatieker dan de kinderen
Van de glijbaan af en van matten springen tot in de banden liggen toe
We hadden de grootste lol
Zwemmen In zee als het zwembad gesloten was vergeet ik ook nooit meer
Marleen Nancy en ik
Door de duizenden mini kwalletjes heen waar ik niet goed van werd en de meiden niet meer bij kwamen
Totdat Nancy zei ik heb nog nooit een zeehond hier gezien en floep een enorme zeehond een meter achter haar zijn kop uit het water stak toen was het mijn beurt om te lachen
Die gezichten vergeet ik nooit meer
Zoveel herinneringen
Maar dat kan ook niet anders
Ze heeft voor iedereen die haar kon altijd zoveel positiviteit uitgestraald daar kun je alleen maar goeie herinneringen aan overhouden
We zullen ieder jaar als we uitgaan met het zwemclubje een kaarsje op tafel branden voor Marleen
Ik wens jullie heel veel kracht toe want dat het zwaar word snapt iedereen
Marleen was een heerlijk mens
Groetjes Conny

Verstuurd vanaf mijn iPhone

Marleen ga je missen jij bent en was een collega die inderdaad je hart op de goede plaats hebt en had.
Heb naar je afscheid dienst gekeken zo mooi zo Marleen.
Moest ook even glimlachen toen de muziek haperde ja hoor Marleen zit er met de vingers aan.
Lieve marleen ga je missen zwaai af en toe naar beneden.
Piet kinderen en kleinkinderen en alle die Marleen dierbaar zijn heel veel sterkte