Wat heb ik gisteren geëmotioneerd naar de dienst zitten kijken.
Iedere week weer dacht ik, 'Ik moet echt weer een kaartje sturen!'. Helaas heb ik dat uiteindelijk maar 1x gedaan. Zo druk met mijzelf dat het er telkens bij inschoot.
Via Bonita heb ik je nog mijn blijde nieuws verteld en ik had je reactie wel geweten als ik het je zelf kon vertellen.

Jeetje Marleen, ik kan me de laatste x dat we samen werkte niet eens meer herinneren. Maar sinds jij er niet meer bent wordt je lach en je kletspraatje gemist. Eigenlijk werd jij vanaf dag 1 al gemist! Vaak ging het over jou en of er nog nieuws was. Tot vorige week het trieste nieuws kwam en je de strijd verloren had. Wat een strijd heb jij geleverd!

Rust zacht Marleen, jouw aanwezigheid maakte de wereld een klein beetje mooier!

Piet, de kinderen en verdere familie heel veel sterkte met dit verlies!

Ik heb genoten van alle keren dat we door de jaren heen tegelijk in het Hoekse badje zwommen. Je vrolijke karakter en je positieve kijk op het leven maakten dat ik altijd blij was als ik je zag. Ik ga je zéker missen! Onze baantjes zwemmen zijn niet meer hetzelfde zonder jou.
Piet, kinderen, kleinkinderen en moeder van Marleen heel veel sterkte toegewenst.
Bea van der Kooij

Gisteren naar de dienst gekeken en zag jullie rijke scala aan herinneringen. Ik moest daarbij denken aan het lied, testament, dat Bram Vermeulen ooit schreef.
https://www.youtube.com/watch?v=j0zyCawehzI

Wat een vreslijk bericht kreeg ik te horen.
Marleen, jij sterke vrouw en collega, is er niet meer.
Onbegrijpelijk.
Wat heb ik genoten van jou, hoe jij met de bewoners van de Kreek omging.
Je bent in hetzelfde jaar in de Kreek komen werken als ik.
Dus ik ken je al heeeeeel lang.
En wat een energie.......
Meteen bij de cabaretgroep gekomen.
Wat hebben we een plezier gehad.altijd lol en lachen. Wat een talent !!!!
Lieve Marleen ik zal je nooit vergeten en ik wens Piet en je kinderen en kleinkinderen alle moed om door te gaan, ofschoon dat niet mee zal vallen zonder jou.
Trees van der Knaap

Beste Piet, kinderen, kleinkinderen en moeder Vreugdenhil, hiermee condoleer ik jullie met het overlijden van Marleen.
Ik wens jullie veel kracht en sterkte.
p.c. Nel Kaashoek-Moreel

Ruim 20 jr. ben je mijn collega geweest in de zorg in de Kreek.
Veel mee gemaakt met elkaar maar vooral ook veel lol gehad.
Als er een collega weg ging of er was wat te vieren dan zei Marleen : Aniet er moet weer wat op papier schrijf jij ook wat leuks op , dat werd dan door Marleen ingenomen en haar man Piet maakte er vaak een mooi gedicht of verhaal van.
Een keertje even doornemen en samen opzeggen en altijd was het weer geslaagd.
Ons laatste optreden was een liedje uit de musical van de jantjes ,jij kwam bij mij thuis oefenen met een tas vol kleren en een pruik ,wat hebben we toen een lol gehad.
Na het optreden nog met wat bewoners op de foto echt leuk.
Wat me ook altijd bij zal blijven is dat als Marleen erg geconcentreerd bezig was dat haar tong naar haar neus wees , en haar lees brilletje op en af ging zo echt Marleens.
Ook als we op bezoek kwamen was het toch altijd weer gezellig met je ,ook al zei je eerlijk dat het niet mee viel dat je ziek was, je was daar erg open over.
Lieve stoere en sterke Marleen rust zacht en ik zal nog veel aan je denken en zeker missen.
Lieve Piet heel veel sterkte ,ook voor de verder familie.

Liefs Anita

Wij wisten dat het ging gebeuren, maar waarom zo jong en snel.........
Jij en ik zijn beide van hetzelfde geboorte jaar.
Met je zussen Willy en Tanja hebben wij vele uren bij jullie op de boerderij gespeeld. Als er sneeuw lag sleetje rijden van de Bonnendijk met de buurkinderen van familie de Bruin, schaatsen op de polder sloten, in de hooiberg, eigenlijk teveel om op te noemen. Verschillende jaren bij elkaar in de klas gezeten i.v.m. gespitste klas op de Hoekse Hillschool samen met je zusje Tanja.
Na de lagere school zijn we ieder zijn eigen pad gegaan, maar later wel stappen in Naaldwijk. Naar Valkenburg met de trein met Marianne, Karin, Marleen en Mijnie.
Jij had je rijbewijs en een auto......een lelijke eend..... Jij reed en ik zat naast je en het regende en op eens kreeg ik een natte voet, wat bleek er zat een gat in de bodem als je de kokosmat oplichtte. Maar was wel gezellige tijd.
Onze jongens noemen jullie familie Trappetjeshuis.
Bedankt voor alle mooie jaren. Wij hebben het dorp niet verlaten. Ik woon nog in de polder en jij kwam daar regelmatig op je fiets met je man Piet, je kinderen en je kleinkinderen. Wij gaan dit missen op alle manieren. Maar onze nichten app WMMT blijft wel bestaan! Dikke knuffel......
MARLEEN, RUST ZACHT!!!
Laatste Groet van Mijnie en Edwin, Rik en Marsha, Arjo, John van der Knaap

Wat schrok ik afgelopen maandag toen ik intranet opende... ik zag een in memorium staan met jouw naam erbij, ik kon het niet geloven..
ik leerde je kennen toen ik jarenlang als flexer op de Zilvermeeuw werkte, altijd fijn om met jouw te werken, je was een harde werker met een lach op je gezicht.
je ging voor het welzijn van de bewoners maar ook voor je collega's stond je altijd klaar.
op een gegeven moment kwam je ook altijd naar aqua fit op dinsdagavond in het zwembad vd Hoge Bomen samen met je vriendin, of soms op donderdagavond.
dan kletste we gezellig bij en deden ondertussen of we alle oefeningen heel hard meededen!
door corona hebben we nu alweer ruim een jaar niet meer gezwommen want die lessen waren geschrapt, daardoor heb ik ook niet meegekregen dat je ziek was geworden, als er iemand was die gezond leefde en sportte, fietste was jij het...
de wereld is soms heel erg oneerlijk.
ik wens je man en kinderen, je kleinkinderen en natuurlijk je moeder heel veel sterkte om dit grote verlies te moeten gaan aanvaarden.
rust zacht lieve Marleen xx