Dag lieve Marlo*, Hier even een berichtje uit Belgie. Mamma en Pappa zijn van de week naar Engeland geweest, haddeen we cadeau gekregen van opa en oma, voor onze 5e trouwdag. Ik weet nog goed de dag dat we trouwde, toen zat je nog in mij en hadden we nog geen weet van wat er allemaal te wachten stond. Het is dan nu ook het jaar dat je 5 jaar had moeten worden. Je bent jammer genoeg niet meer lijfelijk aanwezig, maar er gaat nog steeds geen minuut voorbij dat ik niet aan je denk. Ik weet dat ik het de laatste tijd niet meer hier heb geschreven hoeveel ik je mis. Sinds Dyano er is heb ik ook wat minder tijd om achter de computer te kruipen. Je broertje is een heerlijk ventje die al veel te veel wilt met zijn 9 maanden. Het lijkt wel of hij ook alles er nog bij wilt doen wat jij niet kon, zodat hij het dus dubbel zo snel doet. Hij staat al en rent met zijn loopkarretje de hele kamer door, de honden weten af en toe niet meer waar ze staan moeten, hij rijd ze zo omver. Hij heeft al net zo'n boeven koppie als jij. Hij is net als jij een mooi en vrolijk kind, die de mensen wel weet te paaien. Morgen gaan we weer terug naar huis en dan kom ik weer naar je toe. Opa heeft ervoor gezorgd dat je lichtje bleef branden, dat vind ik het aller belangrijkste je lichtje moet gewoon altijd branden. Dag lieve mooie man, tot morgen. We houden heel erg veel van je en missen je nog elke dag. Dikke zoenen en knuffels van ons allemaal.