Dag lieve Marlo, Zo daar was mamma weer, ik heb gisteren het beertje wat je van de familie heb gekregen bij je neer gezet en hij staat zo mooi. Het viel weer niet mee om het familie weekend door te komen zonder jouw. Ik mis je altijd wel, maar met dit soort dagen als de hele familie er is had jij er ook gewoon bij moeten zijn, ook jij hoort bij de familie. Maar zoals Chantal al schreef, je bent er toch wel bij. k heb vorige week met Devira en oma naar de vallende sterren gekeken, wat een mooi gezicht was dat zeg. Devira wenste nog heel hard, dat jij terug moest komen. Wat een terleurstelling toen wij vertelde dat je alles kon wensen maar dat jij helaas nooit terug zou komen. Ik wou dat het zo makkelijk ging. Mamma is ondertussen 17 weken zwanger van jullie nieuwe broertje of zusje, ik hoop zo dat alles goed gaat verlopen. Maar ik weet dat ik jouw nooit meer terug zal krijgen. Maar dood gezwegen zal je nooit worden, er wordt nog steeds elke dag over je gesproken. Ik mis je mooie lach en je lieve koppie. Heel dikke knuffel en zoenen.
