Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Sommige kinderen zijn uitverkoren,
Andere onder een zwaarder lot geboren.
Maar omdat jij koos om te leven,
Zullen we je alle liefde, zorg en aandacht geven

Overige informatie
Dat waren de woorden op je geboortekaartje. Een zwaarder lot, hoe zwaar kan je lot wezen? Dat van jou, was helaas heel erg zwaar. Het begon al bij je geboorte. Je kwam met zuurstoftekort op de wereld waardoor je de nodige schade had opgelopen. We kregen na een week te horen dat je niet zou kunnen praten, lopen en niet zou kunnen pakken. Maar jij vocht voor je leven en wij vochten mee. We waren bereid om er het beste van te maken, hoe zwaar dan ook. We hebben van je genoten, op alle manieren in goede en in slechte tijden. Je hebt in je korte leven meer ziekenhuisopnames gehad dan ik in mijn leven. Het begon met de ene longinfectie na de andere, ging het goed met je longen, begon je met hoge koorts en overgeven, zodat je weer naar het ziekenhuis moest. Maar je kwam er altijd weer bovenop. Tot die beruchte laatste opname, doodziek was je, we zeiden nog tegen elkaar hij is dit keer wel zieker dan anders maar "Marlo komt er wel weer". Wat hebben wij ons vergist, Marlo kon helemaal niet meer, was moegestreden en uitgeput. Zijn longen waren kapot en dan ook nog eens een virus er bovenop en hij verloor de strijd. Het was gewoon niet eerlijk. De leegte die je achter laat is onbeschrijfelijk. Ik mis je grote smile van oor tot oor, je gegiechel als pappa je een kietelbeurt gaf. Je zus Devira die je steeds maar liet schrikken, wat jij prachtig vond. En dan de honden Benji en Lotje die het liefst de pap van toet af wilde likken. Ik mis zelfs je medicijnrondes. Alles mis ik. Ik had nog zo graag 60 jaar voor je gezorgd. Nu kan ik alleen nog maar naar je plekje op het kinderhofje, waar je tussen de andere kindertjes op een heel mooi plekje ligt. Ik kom elke dag langs zodat je lichtje blijft branden en de plantjes blijven groeien. Zo zorg ik toch nog een beetje voor je. Dag mooie man, we houden van je en we zullen je nooit vergeten. In onze harten leef je voort. Ik ben blij dat ik je gekend heb. Het waren maar 2, 3 korte jaren, maar wel heel intens.

Dag mooie ster straal maar zacht.