Hallo Bas, Vera en Thom,
Marloes was een studiegenootje van mij. We volgden samen dezelfde opleiding in Velp. Een leuke en gezellige tijd, waarin ik regelmatig gezellig bij haar thuis was op haar studentenkamer. Op die avonden konden we hard werken, maar ook een avond kletsen konden we goed. Een mooie anekdote van zo'n kletsavond, is dat we constateerden dat ik vroeger vlakbij haar huis op vakantie ging en zij bij het mijne op de Veluwe. Een gezellige studententijd, dat was het! Na onze studie ging ik in Wageningen studeren en ben ik nog bij het afstuderen van Marloes geweest op de uni. En zoals dat dan soms gaat, is ons contact daarna verwaterd. Een paar jaar geleden hebben we nog een poging gedaan om af te spreken. Dat is er toen niet van gekomen. Ongetwijfeld omdat we allebei druk waren met werk, kinderen, en zo al. Een paar maanden geleden zocht Marloes contact. Ze vertelde me dat ze ziek was en we hebben een hele avond samen aan de telefoon herinneringen opgehaald. Dat was een mooie avond! 
Ik koester de mooie en fijne herinneringen aan Marloes en ben blij dat ik haar op mijn pad ben tegengekomen. Bas, Vera en Thom, ik wens jullie alle sterkte toe.   

met lieve groet,
Annemieke Wensink-Karrenbelt

Duurzaamheid en biodiversiteit stonden hoog bij jou op de agenda. Samen hebben we in dat brede werkveld verschillende regionale projecten opgepakt in de Leidse Ommelanden en voor de regionale agenda. We hebben mooie resultaten behaald en de samenwerking regionaal versterkt. Mooi dat we dit samen hebben kunnen doen. Jet de Lange, Marlies Lammers en Liselotte Gips gemeente Zoeterwoude.

Hallo Bas, Vera en Thom,
Als collega van Marloes had ik in het begin vooral contact met haar over de bomen en parken in Leiden. Maar al snel ontdekten wij dat onze kinderen op precies dezelfde dagen jarig zijn. Zo kwamen we in gesprek over Vera en Thom en mijn Joona en Eliisa. We spraken over leuke dingen die we met de kinderen konden gaan doen, over vakanties, over dingen op school en jullie verbouwplannen. Eerst op kantoor en toen ze thuis was via de computer. Ik zal de leuke verhalen, de goede tips en lieve Marloes erg gaan missen!
Anneke Sluijter-Jacobsen

Lieve Bas, Vera en Thom,
Als overburen hebben wij Marloes bijna 4 jaar als overbuurvrouw gekend. Veel te kort, maar in die vier jaar vonden we het heel gezellig om een praatje met Marloes te maken. En met name om haar kijk op het leven en haar humor. Het omgaan met haar ziek zijn en moederschap. Heel dapper vinden wij en hebben daar op lichtjesavond een mooi gesprek over gevoerd. Alles was én is bespreekbaar en ze was zo trots op jullie. Zoals we al schreven in het kaartje, heeft Marloes toen naar ons uitgesproken het volste vertrouwen te hebben in "Team Bas, Vera en Thom". Vertrouw op jullie kunnen, dat deed jullie mama ook!!!

Lieve groet,

Robert, Rianne en Marlou

Lieve Marloes,
Je was altijd jezelf: Openhartig, direct, positief. Je had je eigen lijn, maar wilde de ander ook begrijpen. Je zal in mijn herinnering altijd je glimlach behouden. We zullen je missen.
Je collega Leon

Hallo Vera, hallo Thom,
Ik heb eind jaren 90 het grote genoegen gehad om met jullie papa op kamers te zitten tijdens onze studiejaren in Rotterdam. Het is ook in die tijd dat ik jullie mama heb leren kennen. Oprecht, eerlijk, spontaan en gezellig zijn de woorden als eerste bij mij opkomen om jullie mama te omschrijven. Zowel jullie mama als jullie papa hebben een grote positieve invloed uitgeoefend op mijn leven. Mijn huidige interesse voor lekker eten, kunst en discussies stamt voor een groot deel uit de passie voor al die zaken die jullie mama en papa toen met mij gedeeld hebben. Daar ben ik ze nog altijd dankbaar voor, en ik blijf dankbaar dat ik jullie mama heb mogen kennen. Jullie verlies, en ook het verlies van je papa, is oneerlijk en niet te beschrijven. Blijf de mooie herinneringen en de liefde die jullie mama je heeft gegeven koesteren, dat blijft je een leven bij!

Sander Scheurwater

Ik zocht vanavond die foto, die foto waar we op de trap zitten in het huis in de Nesse met Marieke en Marloes.
Ik kan m niet vinden maar hij staat op m'n netvlies. Marloes kijkt zo guitig de camera in. Met een open blik en een mooie brede glimlach. Ik logeerde vaak bij opa en oma van der Schoor en dat was vlakbij de Nesse. Dus ik heb regelmatig ook "gespeeld "bij Marloes en Marieke. We werden vaak naar buiten gestuurd en deden verstoppertje of iets met 'n voetbal. Het was voor mij in vakantietijd altijd een extraatje dat m'n nichtjes in de buurt waren om naar toe te kunnen als ik m'n boek zat was. Dat zijn mijn vroegste herinneringen aan Marloes.
Bij het ouder worden zagen we elkaar minder en minder maar bij die momenten dat ik haar zag bleef Marloes zo open en sociaal en geinteresseerd in je. Gewoon Marloes die ik heb gekend.

Marlies was onze accounthouder. Als kersverse voorzitter van de Leidse Bond van Amateurtuinders had ik zeer plezierig en professioneel contact met Marloes. Tot zij ziek werd. Van haar opvolger vernamen we enige tijd geleden dat zij weer aan het werk was. Dat voelde als een opluchting.
Vanochtend las ik dat Marloes overleden was.
Een enorme schok en ik ben diep geraakt. Marloes was een prachtmens.
Haar man en kinderen wens ik alle sterkte toe, mede namens de Leidse volkstuinders.