Ook al lijkt ons leven misschien "gewoon" verder te gaan.
Gaat ons leven gewoon door?
Nee, niets van dat alles is zo, want ik mis mijn lieve zoon Martijn.
Elke dag een beetje meer. Ja echt!
Ik kan hem niet los laten, ik had hem zo graag nog hier willen houden.
Alles in mij blijft maar roepen dat ik dit niet wil en dat het vooral niet gaat wennen.
Ons gezin gaat door, ons gezin moet door, maar het is nog steeds een soort van overleven wat we aan het doen zijn.
Het voelt vreemd dat wij verder gaan en ouder worden. Martijn blijft 26 en zal altijd mijn bijzondere jongste zoon blijven!

Vandaag ook zo'n dag dat ik je zo ontzetttend mis.

Vooraltijd in mijn❤️

Vandaag, op Valentijnsdag is het één jaar geleden
dat wij jou hebben moeten laten gaan..

Veel te jong, veel te vroeg!

Het is niet te bevatten,
de leegte die je ondergaat.
Wanneer iemand van wie je houdt,
ineens niet meer bestaat...

Broertje, ik mis je elke dag meer en meer!

X zus

Lieve Martijn,
Vandaag een jaar gelden dat ik afscheid van je moest nemen. Het is nog steeds niet te bevatten..
Het voelt nog steeds aan als gisteren..

Martijn ik mis je zo...en het gemis wordt steeds erger...
Maar weet wat ik ook doe of waar ik ook ben je zit en blijft voor altijd in mijn hart.

Ik hou van je..
Mama xxx

Als je luistert
misschien
Wil ik je zeggen
Dat ik je weer zo mis
vandaag

Het is niet uit te leggen
Waarom ik me afvraag
dat ik het niet kan
accepteren

dat jij bij ons weg bent
Ik zou wensen dat je me
een berichtje zend
'K vraag me af of ik het

een plek kan geven
Leren er mee te leven
Maar op dit moment
is het iets wat ik niet weet
Dat moment van gemis
dat zo verdrietig is.

❤️

Ik voel jouw hand nog in mijn hand
en hoor nog steeds jouw klank.
Jouw foto's heb ik goed bewaard
en worden dagelijks meer waard.

Jouw stem, jouw warmte
en jouw lach...

Ik mis je, iedere dag weer.

Maar je leerde mij ook te bouwen
en op mijzelf te vertrouwen.

Met mijn stem, mijn warmte
en mijn glimlach
geef ik door wat ik in je zag.

X Zus