Ik herinner me Martin als een vriendelijke, betrokken, en consciëntieuze collega. Hoewel Martin bijzonder gedreven was in zijn werk, was zijn hobby fotografie zijn grote passie. Vol trots liet hij mij zijn prijswinnende foto zien. Martin was altijd op zoek naar de mens achter zijn collega's, en toonde op zijn beurt grote interesse voor hun passies.
Groot respect heb ik voor de waardige wijze waarop hij zijn ziekte droeg. Ik ben dankbaar dat hem verder leed bespaard is gebleven.
Martin laat een leegte achter op de afdeling. Wij zullen hem erg missen.
Ik wens zijn gezin veel kracht bij het dragen van dit grote verlies.
Mark Vermeer

Martin, wat een schok om te lezen dat je er niet meer bent. Ik heb je vorig jaar, na lange tijd, weer gesproken op een avond van SoZaRo. Daar nam je fotoos. Ik liep natuurlijk weer te mopperen dat ik niet fotogeniek was... Ik zal deze fotoos nu anders bekijken. Ik wens je familie en vrienden veel sterkte in deze dagen. Rust zacht! Shanti en Eelco Niessen

Martin,
Wij hebben jou ontmoet tijdens onze vakantie op de camping Carpe Diem als een positieve man. Als ik volgend jaar weer meedoe aan de Tour du ALS dan breng ik jou in gedachten naar de top van de Mont Ventoux.

Henk en Truus

Begin april meldde zich een fietser aan bij het wielerteam "ijzerkoekjes en schelvispekel". Peter Kr. is de naam , en Peter vertelde dat hij voor zijn zwager Martin wilde fietsen omdat die ALS patient is.
Wij vonden dit een uitstekend idee, en Peter was lid van het team geworden.
In de korte tijd dat wij Martin en gezin hebben meegemaakt zijn wij in een soort van stroomversnelling terechtgekomen. Wij zagen in welk tempo de ziekte zich voltrok bij Martin.
Toch kwam het droevige bericht uit Gap als een mokerslag bij ons aan.
We hebben in die korte tijd Martin niet eens echt leren kennen, maar wij waren onder de indruk van zijn optimistische kijk, en ook op zijn aanpak van zijn ziekte ALS.
Voor Mariska en de kinderen spreken we de hoop uit dat zij hun weg zullen vinden in deze zware tijd.
Jack en Annet Maat