Lieve familie,
Wat een complete schok was het om te lezen dat jullie lieve vrouw, (schoon)moeder en oma is overleden! We hebben elkaar lang niet gesproken en ik was dan ook niet op de hoogte van haar ziekte (zoals ik hier lees). Wij herinneren ons Mary in de eerste plaats als de lieve oppas van onze twee jongens Hugo en Rutger. Hoe klein ze ook waren, ze koesteren daar nog steeds warme herinneringen aan. Toen ik ze naar Mary vroeg, was het eerste wat ze allebei zeiden dat ze altijd bij Mary naar de video van Ernst & Bobby gingen kijken. Voor mij was Mary een veilige plek waar onze tweeling even terecht kon en ik even tijd voor andere dingen had. Altijd liefdevol, warm, hartelijk en zorgzaam. Ik kan me geen voorstelling maken van het verdriet dat jullie nu voelen. Om zo jong Mary al te moeten verliezen! Wij wensen jullie alle kracht toe om dit grote verlies te kunnen dragen en zijn in gedachten bij jullie.
Nick, Alie, Suzanne, Hugo en Rutger Koopman

Ook al hebben we elkaar denk ik ruim 30 jaar niet meer gezien, jeugdvrienden vergeet je nooit. Ik ben best geschrokken dat Mary, veel te jong, is overleden. Mijn gedachten gingen terug naar vroeger. Onder andere de feestjes bij mijn ouders op zolder, die we eigenhandig hadden omgebouwd tot een disco. Jij en Mary waren er altijd bij. Leuke tijd, leuke herinneringen. Matthi, gecondoleerd met dit verlies en veel sterkte de komende tijd.

Waardevol zijn alle uren die we samen waren. Wat hebben we veel gelachen tijdens onze uitstapjes naar de toppers, kerstmarkten of gewoon lekker shoppen. We genoten van de vele ontbijtjes en overnachtingen in de even zo vele hotels. Uren en uren kletsen en lachen tot diep in de nacht. Toen jij ziek werd zijn we dit zoveel mogelijk blijven doen, want zei jij, we gaan gewoon door hoor. Tijdens de zware operaties die jij moest ondergaan was ik 's morgens om half 7 bij je tot je naar de operatiekamer werd gebracht. We verdeden onze tijd met kletsen en lachen. Jij was zo dapper en gaf met je vechtlust en positiviteit een andere betekenis aan je ziekte. Afgelopen zaterdag zei je me nog dat je me zo ging missen. Maar lieve Marietje ik ga jou nog veel meer missen. Jij zit voor altijd in mijn hart. Liefs Ria

Lieve Marry, we wonen al ruim 27 jaar in dezelfde straat, niet naast elkaar maar wel als bewoners van het eerste uur. Af en toe een praatje en vrolijk zwaaien. even bijpraten over de kinderen en je gezondheid. Je was altijd positief gestemd en wilde er graag voor je kinderen en kleinkinderen kunnen zijn. We bewonderden je kracht om telkens door te gaan in de strijd tegen die nare ziekte. Met Matthi aan je zijde maakte je er het beste van! En dan is het vechten ineens afgelopen. We zullen je missen. Op de kaart staat liefde overwint alles. Wat in liefde gedaan is blijft bewaard voor altijd ❤️
Gods zegen, Luc en Hieke

Onze herinneringen aan jou ........ Wij zijn al heel lang naaste buren. Zonder elkaar te 'overlopen' was het contact altijd goed. Zo af en toe een praatje om bij te houden wat er zoal speelde in onze gezinnen. Van een afstandje hebben we jou voor veel kinderen zien zorgen. Altijd met veel liefde en warmte. De laatste tijd vooral voor je kleinkinderen. In en om jouw huis straalde het van gezelligheid, en 's zomers in de tuin was jouw geklets en heerlijk lach een spiegel van het beeld wat wij van jou hebben. Vrolijk, positief en zorgzaam. Nu is dat weg, het zal stil zijn. Je hebt veel moois achter gelaten en voor ons ben je het voorbeeld geworden van wat doorzetten echt is. Met veel bewondering hebben we gezien hoe jij dapper stand hield ( uiteraard geholpen door jouw steun en toeverlaat ) Helaas heeft de ziekte jouw lichaam klein gekregen.

Rust zacht lieve Mary en wie weet tot ziens