Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Lief vriendje, maatje,

20 jaar geleden. IBM. Wat waren we samen heerlijk recalcitrant aan het schoppen tegen de gevestigde orde. We leerden elkaar kennen als collega’s en werden vrienden. Geen verjaardagen samen, geen vakanties samen. Maar vrienden die elkaar wisten te vinden wanneer het weer eens tijd was voor een hap eten en een biertje. In 2015 was je bij de opening van ons nieuwe bedrijfspand. Daar is deze foto gemaakt.

We zouden samen naar Feyenoord - PSV gaan, vorig jaar januari. Maar je voelde je grieperig en niet fit, dus je belde af, zouden wel iets nieuws afspreken. Een weekje later belde je me weer. Godverdomme wat was dat een mokerslag... deze foto heb ik ‘s-avonds naar je gestuurd. En je voelde aan dat ik ‘m ging sturen. Jij Rotterdamse klootzak zou er toch niet zomaar tussenuit piepen? Dat kon gewoon niet.

Anderhalf jaar later... Gelukkig nog een paar mooie momenten samen kunnen beleven. Samen gehuild. Samen gelachen. Het mooiste moment? Je nam me nog even mee naar De Pijp. Dierbare herinnering.

Twee weken geleden was ik nog even bij je. Een laatste knuffel. Net zoals op onze foto. Maar dan toch anders. Fijn om nog even bij je te zijn. Toen het nog kon...

Lief vriendje... het ga je goed. Ik koester onze mooie momenten, hoe schaars ze soms ook waren. Maar ze waren er. Dankjewel voor alles. Ik hou van je...


Lieve Esther, lieve grote Floris, lieve kleine Madelief,

Het is onvoorstelbaar dat jullie lieve papa en jouw lieve man niet meer bij jullie mag zijn. Oneerlijk. Hij was trots. Op zijn lieve kinderen. Op jou, zijn vrouw (toch nog). Maus en ik hadden een bijzondere, aparte vriendschap. We deelden op momenten lief en leed. Konden samen heerlijk zeiken. Om ons heen schoppen tegen alles waartegen we in opstand wilden komen. Jullie waren zijn rustpunt. Hij sprak altijd vol trots over jullie. Het laatste jaar waren jullie, meer dan ooit, de rode draad in zijn leven. Het moest en zou jullie goed gaan als hij er niet meer zou zijn om voor jullie te zorgen.

Jullie verliezen de meest dierbare persoon in jullie leven. Een afscheid waar ik me helemaal niets bij kan inbeelden. Het verdriet, gemis, de pijn... Weet dat hij van boven met jullie meekijkt. Toch, eigenwijs als hij was, zich nog een beetje met jullie bemoeit. Koester die gedachte, het maakt hem trotser en jullie sterker om samen door te gaan.

Dikke knuffel, alle liefs,
Sebastian

Allereerst ontzettend veel kracht en sterkte gewenst voor Esther, Floris, Madelief en vrienden en familie.
12 jaar geleden vertrokken wij als overbuufjes van Maurice en Esther van de Kerstant vd Bergelaan naar de andere kant van Hillegersberg. Nét voor onze verhuizing bloeide onze vriendschap met jou en Es enorm op. We hebben veel met elkaar gedeeld en meegemaakt. Feestjes zijn er gevierd, kindjes zijn er geboren en de band werd alleen maar hechter. Een heerlijk hapje en drankje was er altijd bij. We hadden zoveel plannen; samen op skivakantie gaan, mooie restaurants uitproberen etc. Verdrietig en jammer dat we nog zoveel te doen hadden en dat het niet gelukt is. Ik hoop dat je jouw eigen feestje boven hebt Maus. Dank voor alles, je vriendschap, humor, gezelligheid, luisterend oor. Dank dat ik deel mocht uitmaken van jouw reis... dank voor alles. Micha, Nils en ik zullen je voor altijd missen in ons leven, lieve vriend. Vaarwel...
Liefs,
Micha, Desiree & Nils

Exact 25 jaar geleden kwam Maurice boven mij wonen aan de Noorderhavenkade in Rotterdam. Het was het begin van een prachtige studietijd waar veel vriendschappen voor het leven zijn gesmeed. Toen we allemaal gingen werken en gezinnen kregen werd de band alleen maar hechter door 15 jaar te gaan skiën en weekendjes weg te gaan. Ik zal je missen vriend, maar die 25 jaar vriendschap zijn voor altijd!