In woorden beschrijven wat wij hebben mee gemaakt valt mij erg zwaar. 18 jaar aan herinneringen en dat is nu zomaar klaar.
Waar moet ik beginnen als het voor jou al ten einde loopt. Waarom zie jij je wonder niet waarop je zo lang had gehoopt.

Als ik terug kijk in de tijd, daar waar het allemaal begon. Dan mag ik terug gaan naar de veerpont waar we stonden in de ochtendzon. Onze eerste werkdag in de tomatenplukkerij. Wij konden elkaar toen nog niet, maar al snel praten we bij. Met een briefje in mijn tas werd onze goede vriendschap een feit. Het heeft niet lang genoeg geduurd, daar zit mijn grote spijt.

Alle lange avonden in de pico of gewoon bij Barbara thuis. Spelletjesavonden met elkaar of kokkerellen voor het fornuis.
Voor mijn lieve neefje was jij een heel goed voorbeeld. Vissen, zwemmen, wandelingen, je hebt van alles met hem gedeeld.
Al deze mooie herinneringen blijven in gedachte dicht bij mij. Waarom is jouw tijd op deze wereld veel te vroeg voorbij.

Het was al te lang geleden dat we hadden gesproken met elkaar, maar ik kan het me herinneren want onze vriendschap was nog daar. Na afloop van dat laatste gesprek kreeg ik een berichtje op mijn telefoon. Je zei nog dat je van me hield, want dat was voor jou heel gewoon...❤️

Ik zal je missen!

Liefs Karola