"Fijne vakantie" is geloof ik het laatste wat je tegen mij gezegd hebt...
Ik kan het niet bevatten dat jouw plekje nu leeg is, dat je niet meer terug komt. Ik heb je kort gekend, maar je was altijd vrolijk, enthousiast en in voor een babbeltje. Dat ga ik missen.
Familie, vrienden en dierbare wens ik bij dezen heel veel sterkte en kracht toe dit enorme verlies te dragen en een plekje te geven.
Lieve Miranda, rust zacht.
Lonneke (collega Fontijne Grotnes)

Lieve Miranda,
Er wordt wel gezegd “ bad news travels fast” en zo kwam vanuit de Hotelplan-club het niet te vatten en verschrikkelijke bericht door van jouw overlijden. Ik ben in shock. Mijn gedachten gaan direct uit naar je familie waar je zo intens mee verbonden was, en zeker ook altijd zal zijn. Zo’n 15 jaar lang zijn we collega’s geweest bij Hotelplan en van uit die tijd ook nader bevriend geraakt. Toen Danielle naar St.Maarten verhuisde zijn we meer met elkaar gaan optrekken, waarbij we onze liefde voor salsa dansen konden delen. We zijn heel wat salsa feestjes af gegaan met elkaar van Rotterdam en omgeving, tot Amsterdam en zelfs naar het buitenland. Naar het Nottinghill Carnaval in Londen was er eentje van maar mijn favoriete herinnering is die van onze reis met de Salsa cruise naar New Castle in Engeland. Een hele avond en nacht op de boot heen waarbij het op de boot 1 groot salsa feest zou zijn met liveband, dan een dagje in New Castle om ’s avonds weer terug te keren voor opnieuw een dansfeestje. We hadden er veel zin in en vol verwachting gingen we, eenmaal op de boot , opgedirkt en al naar de feestzaal. Om erachter te komen dat wij de enige 2 waren die kwamen voor de salsa. Er waren alleen bejaarden, gezinnen met kinderen en…. zo’n 40 man sterk schots hooligan voetbal supporters club aanwezig. Daar zaten we dan… Tussen de bier drinkende mannen die heel de live band niks kon schelen. We lachen in een deuk maar jij liet je niet kennen: daar waar ik dacht, ik blijf maar gewoon aan het tafeltje zitten, keek jij eens om je heen, stond resoluut op en zei: “wat kan mij het ook schelen! Ik heb er lak aan wat ze van mij denken, laat ze maar lekker kijken” Daar ging je, de dansvloer op en in je eentje begon je te dansen. Wat een lef! Ik zal dat moment nooit vergeten. We konden uren over van alles praten waar jij de kroon spande en de oren van mijn hoofd kletste. We zaten over veel dingen wel aardig op één lijn maar er was iets waar ik heel anders over dacht dan jij. Ik vond dat je veel te kritisch en hard was naar jezelf, en ik heb dat nooit goed kunnen begrijpen omdat je zo’n groot hart had. Je was heel gul en attent naar mensen, dacht altijd na over wat bij iemand zou passen, welke kleding mooi zou staan, waar iemand blij van zou worden. Als we naar het zomercarnaval gingen en alle mensen bekeken in het publiek dan was je vaak vol complimenten: “kijk eens wat leuk wat zij daar aan heeft, wat mooi hoe die het haar heeft gedaan, wat gaaf staat die jurk die vrouw”en dat ging maar door. En ik gunde je zo dat je jezelf zou kunnen zien zoals je was: lief, gul, attent, gevoelig, een doorzetter, een lachebek, stijlvol, enthousiast en bovenal een familie mens.
Lieve Miran, je zal nooit vergeten worden!
Abrazo, Ingrid

Hallo Jan, Ria en naaste familie,
wij willen jullie heel veel sterkte en kracht toewensen met het verlies van jullie dochter, zus, schoonzus en tante!! Ook namens Bep Roozemond -Dane die het vreselijk voor jullie vindt dat jullie Miranda hebben verloren.
lieve groeten, Edwin & Lydia (dochter van Bep)

Lieve Miranda,
Het is dinsdagavond en onze oud-collega Karin belt me. Wat fijne hè, dat we als oud-collega's trouw het contact met elkaar weten te behouden?! Maar als ik tegen haar zeg: "Wat leuk dat je belt Kaatje, hoe is het met je?", vraagt ze me of ik even wil gaan zitten omdat ze slecht nieuws heeft. Wat ze me toen vertelde, had ik in mijn slechtst droom niet kunnen beleven. Ik ben geschokt...

Drie weken geleden was het weer tijd om gezellig een borrel te drinken met onze oud-collega's. En wat keek ik ernaar uit om jou en de anderen weer te zien, want we hebben zo'n fijne tijd met elkaar gehad bij Argos. Maar door een grote chaos in het hele Botlek gebied staat het verkeer vanaf Brielle al vast en is het voor mij onmogelijk om, ook via sluipweggetjes, in Hoogvliet te komen. Ik bekijk het van uur tot uur maar er zit geen beweging in het verkeer. En zo houden we die avond contact waarbij ik uiteindelijk moet besluiten dat het voor mij uiteindelijk geen zin meer heeft om te komen. We hebben de dag erna nog even contact via de app en besluiten dat we maar gauw weer een datum moeten prikken.
En dan wordt die ene datum dat we als trouwe oud-collega's weer bij elkaar komen op jouw begrafenis. ..

De afgelopen dagen ben je vaak in mijn gedachten en vraag ik me af of het wel echt waar is...
Miran, wat was je een fijne meid. En zoals anderen hier ook schrijven was je oprecht, eerlijk, behulpzaam en had je altijd interesse voor de ander.
Elke keer als ik een witte Ford Ka zie rijden of ik m'n plakjes kaas 10 minuten voor mijn lunch alvast uit de koelkast haal, ben je weer even in mijn gedachten. Want volgens jou kwam dat de smaak van de kaas ten goede en dat is me al die tijd al bijgebleven. En zo zijn er nog zat redenen te bedenken waardoor ik jou nooit zal vergeten!
Rust zacht, lieve Miranda. Tot dinsdag...

Lieve nabestaanden, ontzettend veel kracht en sterkte gewenst om dit vreselijke verlies een plek te geven.

Veel liefs,
Karin van der Velden

Lieve Miranda, vandaag heeft het vreselijke nieuws mij bereikt. Ik schoot meteen vol, ik zie je nog lopen altijd tijd voor een praatje. Ik heb je leren kennen op de Ververij, jij woonde toen boven mij. Dat was een hele gezellige tijd waarin we heel vaak bij elkaar over de vloer kwamen voor elk wissewasje (vooral als jij of ik weereens kleding hadden gekocht en dan lekker showen aan elkaar).
Na de Ververij ben ik naar Vlaardingen verhuisd maar na lang zwerven toch weer in Maassluis beland, nu vijf jaar geleden. Toen we elkaar weer tegen kwamen was het gelijk weer vertrouwd, er leken geen jaren tussen te zitten. Je had gelijk weer een gezellig praatje klaar staan.
Zag ik jou dan volgde al snel je lieve moedertje en zusje Danielle:-))
Ik heb je recent nog gezien en vluchtig gesproken. Ik kan het nog steeds niet geloven lieve Miran dat je er niet meer bent. Ik denk met een warm en blij gevoel aan jou terug. Ik heb geen juiste woorden voor de nabestaanden wat moet dit vreselijk moeilijk zijn voor jullie.
Ik draag jullie een warm hart toe en wens jullie heel veel kracht en sterkte toe in deze moeilijke tijd.
Veel liefs,
Aura Treurniet

Miranda, Lieve Miranda,
Het was bij De Meent ongeveer een jaar geleden, zo rond deze tijd denk ik.
Ik was op de fiets, gehaast en onderweg van mijn werk naar huis.
Ineens merkte ik je op en kon je nog in het voorbijgaan groeten met "Hé Miran!"
Jij zag me ook toen pas en riep enthousiast terug: "Hé Rob". Ik hoorde je nog tegen je zus op een oprechte toon zeggen "zo, dat is lange geleden!"
En zo herinner ik me je ook: enthousiast, oprecht, geïnteresseerd en betrokken. En aan de andere kant spraakzaam :-), pittig en driftig. Ook dat sierde je en maakte wie je was.
Destijds stopte ik niet. Nu zal ik bijna dagelijks, wanneer ik daar fiets in gedachten even stoppen om je te groeten.

Rob(ert) Smit

Lieve Miranda,

Al 4 blaadjes vol geschreven, maar ook weer verscheurd, wat is dit moeilijk, ik heb er geen woorden voor, maar lieve familie ik wil jullie toch laten weten dat ik aan jullie denk en heel veel kracht toe wens om dit enorme verlies te kunnen dragen.

Lieve miran.. rust zacht
Dikke kus
Carla Mannee

Lieve Miran,
In november zouden we elkaar 25 jaar kennen, vanaf het moment dat ik bij Hotelplan begon. En nu ben je er ineens niet meer, ik kan het niet geloven. Zo'n 3-4 keer per jaar spraken we af, meestal bij Angelo Betti. Lekker bijkletsen, pizza eten en Lambrusco drinken :-). Dit hebben we in maart voor het laatst gedaan... In al die jaren dat ik je heb gekend was je altijd lief, belangstellend en attent. En natuurlijk een gezellige kwebbel, dat lees je in alle reacties ;-). Je besteedde veel aandacht aan je uiterlijk, en ook aan je huis. Ik vind het prachtig dat je mooie spullen op de voorkant van je kaart staan, dat is ook wie je was. Ik ga je missen lieve Miran, maar vooralsnog dringt het niet echt door dat je er niet meer bent.
Lieve Jan, Ria, Daniëlle, Joey en Jasmine, heel veel sterkte! Miran was dol op jullie en jullie op haar, dat was altijd duidelijk. Weet dat er veel mensen zijn die met jullie meeleven.
Rust zacht lieve Miranda
Liefs Maud