Mirjam werkte haar laatste jaren bij de School voor Politieleiderschap. Ik was een van haar collega's. Ze hielp ons door structuur aan te brengen in ons werk en door ons met milde verbazing een spiegel voor te houden hoe wij werken. Ondanks de ziekte, gaf ze energie, droeg ze bij. De laatste keer dat ik haar sprak, bij een bijeenkomst van ons team, vertelde ze lachend over hoe mensen vroegen naar haar bucket list en zij dan antwoordde dat ze gewoon lekker wilde blijven werken. Ze vond haar leven mooi zoals het was. Dat was inspirerend.

Wat een intens en droevig bericht, dat je zo jong het leven los moet laten Mirjam. Je was een professionele, betrokken en bevlogen collega met ook een gezonde dosis humor. Zoals je altijd zei: er mag meer gelachen (en gezongen) worden.
Een mooi mens met nog zoveel veel plannen en wensen: je valt niet, maar je danst. Ik wens Wouter, familie, vrienden en collega’s veel sterkte.