Lieve Mam,
Meer dan anderhalf jaar geleden stortte mijn wereld in.
Ik wist dat dit moment zou komen en hier sta ik dan. Met tranen in mijn ogen en knikkende knieën te vertellen hoeveel ik van je houd.
Ik kijk terug op 27 jaar met jouw onvoorwaardelijke liefde. Zelfs toen ik met mijn stomme hoofd beschonken op mijn scooter stapte en jij mij kwam ophalen op het politiebureau.
Ik heb zoveel van jou mogen leren in die 27 jaar.
De laatste anderhalf jaar heb ik mij beseft dat carrière maken niet alles is. Het werd tijd voor relativering en bezinning. Een harde leerschool maar jouw ziekteproces was intens. Een ziekteproces met af en toe wijze woorden maar ook een lach en een traan.
Jij sprak jouw zorgen uit over mijn ambities en mijn prestatiedrang. Ik was koppig, maar van wie zou ik dat nou hebben?
Ook tijdens jouw ziektebed wist jij het altijd beter dan de dokter die tegen over ons zat.
Je was sterk, heel sterk.
Ik ben zo ongelooflijk trots op jou.
Niet alleen ik ben trots, de hele familie is trots. Je kreeg zelfs het compliment van de arts op de manier hoe jij met de ziekte om ging.
Al jouw energie heb jij gebruikt om het voor ons maar dragelijk te maken. Hierin kwam jouw pure moederinstinct nog meer naar voren.
De laatste middagjes samen op bed, hand in hand, in slaap vallen. Het is gek, maar als jij rustig was, waren wij ook rustig. Je straalde geluk uit.
En toen kwam die laatste nacht. Het was een gevecht, maar het was tijd voor jouw welverdiende rust. Verslagen zat ik in een stoel. Beseffende dat er een weekendje Maastricht, de vakantie naar Spanje of Turkije nooit meer hetzelfde zou worden.
We moeten nu verder zonder jou. Nooit meer een vraag kunnen stellen. Ik had zo graag mijn dochter willen voorstellen aan haar oma.
Wie gaat mij nu helpen om mijn dochter net zo op te voeden zoals jij mij met alle liefde en trots hebt groot gebracht?
Vroeger als wij cadeautjes kregen van oma, werd jij altijd boos op oma omdat wij teveel verwend werden. Ik had zo graag een keer boos willen worden op jou, als jij onze dochter teveel zou verwennen met cadeautjes.
Zelfs in jouw laatste periode maakte jij je niet druk om jezelf, maar om anderen.
Over papa, hoe die nu verder moet. En mij maar influisteren dat ik wel goed op pap moet letten en dat hij vooral niet te vaak de chips uit de kast moet trekken.
Over Maris, waar jij zo trots op bent, maar die zich ook leek af te sluiten voor die lieve Tom.
Het loslaten van Maris was voor jou de grootste opgave. Mijn lieve zus die nu zonder haar moeder verder moet.
Maris, we gaan het mijn zijn allen doen!
Druk maken kon je ook over oma, die haar geweldige dochter moet opgeven en opa dit het zo zwaar heeft met dit verlies.
Ik weet wel dat jij heel blij bent mijn jouw broers. Als die gasten op bezoek kwamen, dan fleurde jij helemaal op en begon jij jouw broers nog even te vertellen hoe ze dat straks allemaal moeten doen. Nou mam, ik heb nu de afgelopen dagen gezien dat die broers van jou dat prima gaan redden!
Het had van mij nog zoveel langer mogen duren, maar weet je Mam, ik weet dat jij altijd bij ons zal zijn in onze gedachten.
Loslaten doen we nooit!
Ik houd van je!
====================================================
Ik wil mij ook even richten tot jou pap!
Ik weet, het wordt een rare tijd met een groot verlies.
Hoe ik jou heb gezien de laatste anderhalf jaar, weet ik gewoon dat het allemaal goed moet komen. Jij bent zo lief en zorgzaam geweest voor Mama. Ze heeft daar zo van genoten dat ze elke keer maar bleef zeggen dat ze zo gelukkig was.
Ook al was er af en toe een beetje paniek wanneer jij je geen raad meer wist met de pijn van mama, je hebt het geweldig gedaan en ik ben onwijs trots op jou!
