Afscheid...
een woord wat droevig klinkt , een woord waarbij je lijdt...

Kon je maar even naar de hemel op bezoekuur,
ook al is dat van korte duur.

De wegen die ineens scheiden,
het moment dat je tegen verdriet wil strijden,
wanneer zal die tijd nu eens komen dat het leven je weer gaat verblijden.
en wanneer zul je weer de mooie wegen berijden.

Ook al zie je boven een ster,
hij of zij is nog bij je in je gedachtes maar ook daarboven voel je de aanwezigheid, toch niet aanwezig maar wel dicht bij je voor jouw gevoel, nee voor jouw gevoel niet ver .

Maar toch dat afscheid is niet voor eeuwig ooit kom je elkaar weer tegen,
in het paradijs waar het mooi is waar altijd de zon schijnt.