Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Hoi mam, ik moet bepalen wat voor tekst je steen krijgt...vind dit moeilijk...we hebben (pap & ik) een hele mooie steen uitgezocht!
Die past bij jou...
Emotie's steken de laatste dagen weer meer de kop op. Huil makkelijk...
Zal wel door de naderende "feest"dagen komen...
Kussies Clau.

hoi liefi, vandaag weer 2 mooie regenbogen gezien...
kussie Clau.

Mama, steeds moet ik aan je denken... verschillende momenten van de dag.
Kon ik je nog maar even bellen...het leek zo gewoon...elke dag even babbellen. Maar dit soort dingen mis je dan het meest.
Kussie van je dochter.
Claudia

In alles wat ik doe, draag ik je mee. Alles wat ik voel, voel ik voor twee. In alles wat ik zeg, roep ik je naam. Overal waar ik sta, zal ik er voor twee staan. In alles wat ik zie, kijkt mijn blik voor jou. Kleuren van de regenboog de hemel stralend blauw. Ik zal altijd van je blijven houden op deze wereld hier. Verdriet overwinnen en op zoek gaan naar nieuw levensplezier. Met jou in mijn hart in mijn ziel, in heel mijn wezen. Zul je altijd bij mij zijn en mijn vreselijke wond genezen. Anita

Regenboog Als de zon niet meer schijnt, de mist voor je ogen niet verdwijnt, je tranen als regen over je wangen glijd.... Bedenk dan; De zon komt eens op, als de regen stopt. Mist trekt weg op "zijn" tijd. Maar die je liefhebt, draag je bij je, voor altijd.... Claudia

Lieve Nel je bent nu bij Robert
Ze zeggen dat met de tijd de scherpe
kantjes eraf gaan,nou mooi niet.
Wij missen jullie nog net zo erg,
als op de dag dat wij afscheid moest
nemen.

Herman en Wil

Lieve mam...nu heb je dan ook je eigen plekje hier. Vlakbij Robert...net als je graf, ook vlakbij Robert. Jullie zijn weer samen, dat troost me.
En het is fijn dat je geen pijn meer hebt. Voor jezelf, én voor Robert. Want dat was ook vaak ondragelijk voor je. Nu hebben wij verdriet om jou, én nog steeds om Robert...
Maar het is goed zo. Laat ons maar huilen, huilen tot we niet meer kunnen.
Totdat we die regeboog weer zien, samen met de zon. Zodat onze tranen weer opdrogen en we met een lach bedenken, en beseffen waar jullie zijn...dicht bij elkaar en toch ook bij ons. Om ons heen, en in ons hart!
Liefs Claudia.

Slapen liefi, en nooit meer wakker worden......Pijn ondraaglijk, lichamelijk en geestelijk niet meer te doen voor jou. Ik was bij je, toen je voor de laatste keer je levenslucht uitblies, klaar om naar Robert te gaan.
Kussie zussie