Herinneren is een vorm van ontmoeten…

een klap
een dreun
het is voorbij

op vleugels
ben je weggedragen
weg, ver van mij

ik had je
willen volgen
waar dan ook

verdwenen ben je
uit mijn blikveld
maar in mijn hart

draag ik je mee
naar morgen

Love ya!R.I.P

lieve geertina, cornelis is altijd bij ons, dat weet ik zeker. mooi om dit berichtje van je te lezen. liefs tante marian.

zo zie je maar weer lieve cornelis, jij kijkt altijd met ons mee en je nagedachtenis en kunst uitingen hebben je onsterfelijk gemaakt.

kus ma.

Brief aan Cornelis; Ik heb net even naar je tekeningen gekeken. Ze staan op hyves, als dat er was geweest toen jij er nog was had je je er flink in uitgeleefd weet ik zeker! Ik wil je even laten weten dat je nichtje Nienke de pen en de potloden van je heeft overgenomen. Ze heeft talent, net als jij.. Ik heb haar verteld van jou en van je tekeningen. Elke keer wanneer er nieuwe tekeningen gepost worden gaan we even kijken. We hadden elkaar voordat je uit het leven verdween lang niet gezien of gesproken, maar ergens denk ik dat we onbewust al die tijd verbonden zijn geweest. Jouw afscheid was voor mij een confrontatie met de betrekkelijkheid van het leven, maar ook een ontmoeting, een langverwacht weerzien. We delen de zelfde interesses, en hebben zelfs soortgelijke (levens)ervaring meegekregen. Ik denk nog vaak aan je, broertje van me.... Kijk je nog eens mee over mijn schouder? Dat zou ik fijn vinden. Dag, kus...

Dag lieverd,

Mijn gedachten gingen je kant uit. Vandaag een grote kaars voor je aangestoken. Komend weekend gaan we naar je graf.

Hou van je,
kus ma.

Hemelbestormers

je schoenen staan
nog in de gang
ik zie je lopen
als ik mijn ogen
sluit

soms trek ik
ze even aan
en voel
je bent dan even heel
nabij

als ik goed luister
hoor ik je lach
je krachtige stap
vanaf de horizon steeds
dichter bij mij

en als ik ruik
word ik overvallen
door weemoed
over dat wat nu
heel ver van mij is

ik mis je.
http://www.hyves.nl/mediaLink.php?media_id=853251011&media_secret=hBYn

Afgelopen zaterdag was je sterfdag. We zijn bij je graf geweest en hebben een grote bos kleurige rozen neergelegd. Stenen heb ik beschreven met onderstaand gedicht en ook deze hebben een plek gevonden op je laatste rustplaats. Dag lief creatief kind van mij. Ook zonder jou ben ik altijd onderweg.

Kus,
Ma.
Stilte zaterdag, 08:51
de wind
is gaan liggen
bladeren raken
geruisloos
de grond

kleuren
brengen mijn
ziel tot
rust
en doen
me verlangen
naar morgen

altijd onderweg

(mijn laatste bericht was niet geplaatst, nu staat het er misschien twee keer in andere bewoording)

Dag lieve schat,

Vandaag herdenk ik je sterfdag. Stille tranen en mooie herinneringen aan mijn boeiende en creatieve zoon. Een bezoek aan je laatste rustplaats gebracht, op stenen onderstaand gedicht geschreven en er neer gelegd.

Liefs voor altijd bij mij,

Ma

Stilte vandaag, 08:51
de wind
is gaan liggen
bladeren raken
geruisloos
de grond

kleuren
brengen mijn
ziel tot
rust
en doen
me verlangen
naar morgen

altijd onderweg

Dag lieve schat,

Morgen is je geboortedag. Voor mij altijd weer moeilijk niet te kunnen vieren, slechts te herdenken. Afgelopen nacht van je gedroomd, er had een natuurramp plaatsgevonden. Willem kon ik terugvinden, maar jou was ik kwijt. Grote paniek. Ik zei nog tegen iemand 'ik ben al eerder een kind verloren'. Heel verdrietig werd ik wakker. Het vraagt dan veel van me om de dag goed te beginnen, laat niet alle emoties toe omdat dit me teveel uit het veld zou slaan.

Ik mis je, probeer de mooie herinneringen vast te houden en niet teveel te blijven hangen in mijn verdriet.

Dag lieve schat, ik stuur een kus naar de hemel

De jaren vergaan maar het gemis blijft.