Lieve Nick*Deze maand is het 10 jaar is geleden dat jij ziek werd, waar blijft de tijd zeg Alles alles weet ik nog vanaf dag 1 tot nu.Velen zullen mij niet begrijpen, en snappen me niet dat het zoveel met me doet nu nog steeds, een plaatsje geven ja jao zo makkelijk gezegd door velen. Vanaf de eerste van deze maand tot aan je overlijden waren voor mijheel zwaar maar jou voor jou het zwaarst. ( maar vanaf je overlijden tot aan nu zijn nog veel zwaarder ) Jij moest alles ondergaan ik kon er alleen maar bij staan je troosten maar meer kon ikniet. Het deed me zoveel pijn om je zo te moeten zien liggen. Vandaag 9 februari 2014 alweer, 9 februari 2004 moestenwe met spoed naar Groningen met al de nodige ziekehuis opnames vanaf 1 februari. In Arnhem en NijmegenIk kan het niet los laten vergeten al helemaal niet Hoe kunnen mensen dit zeggen Om mezelf op de been te houden zegik tegen iedereen tis goed zo voor Nick veel ellende blijft hem nu bespaart maar is het ook zo nee tuurlijk niethet is om mezelf groot te houden. Het verdriet weg te stoppen maar mijn hart is kapot door het verdriet omjou lieve Nick waarom vraag ik mezelf dan af maar dat zullen meer moeders hebben die een kind zijn verloren het waaromdaar krijgen we dan geen antwoord op Maar lieve Nick jij altijd zo dapper ik ben het niet ik kan het niet Ik hebvaak versteld vnje gestaan hoe jij alle vervelende onderzoeken doorstond, als ik zelf iets heb dan denk ik extra aan joukom op stel je niet aan hoe deed Nick het allemaal wel niet. Jij was zo sterk daarin mijn grote voorbeeld, o zo dappervan jou Kanjer dat je ook was . Lieve Nick ik mis je heel heel ergLiefs van je Mama xxxxx
