Stil verdriet

Vaak zie je het niet
het stille verdriet
de pijn van afgesneden zijn
van hen,
die we liefhebben en verloren zijn.
Maar vergeet niet,
- en dat verzacht misschien de smart -
dat zij altijd zijn, waar wij zijn,
omdat we hen meedragen in ons hart.

Anneke van Dijk-Ploeg 1999

Voor hen die afscheid moeten nemen
en ook
voor hen die daarna achterblijven.


Denk aan al hetgeen je mocht beleven,
de vreugde maar ook het verdriet.
Alles kunnen begrijpen is onmogelijk,
probeer daarom alles los te laten,
ook wat je het meest dierbaar is,
zonder wrok of enig zelfbeklag.
Zie in dat het een geschenk was
en niet iets waar je recht op had
om vast te houden voor jezelf.
Blijf er wel je Liefde naar uitstralen
zodat aan beide zijden van “De Poort”
Vrede mag zijn.

8 juli 1989 Franciscus