Hoi lieve pa,
Hier weer een berichtje van mij. Van het weekend moeten we al je spulletje uit de caravan gaan halen. En dat zal ook ZEKER niet meevallen. Ik zie er heel erg tegenop. Je bouwtekeningen voor oma d'r huis liggen er nog en de rest van je persoonlijke spullen.
Begin december zullen ze de caravan helemaal afbreken. Jeetje pa, daar gaan onze mooie jaren. Dan hebben Natas en ik helemaal niets meer. We hebben het allebei al zo moeilijk. Ondanks dat Natas en ik hetzelfde voelen, kunnen we er niet zo goed met elkaar over praten. Gelukkig maar dat we allebei goede hulp hebben. Althans ik volgende week. Pap, ik mis je onwijs erg en ik weet nog steeds niet hoe ik zonder je verder moet.
De meeste mensen zeggen, dit had je vader niet gewilt hoor. Je moet toch wel verder gaan. Deze mensen begrijpen het echt niet he? Natuurlijk weet ik dat jij zou willen dat we doorgaan. Maar nu kan het gewoon niet. Mijn leven zal NOOIT meer hetzelfde worden.
Ik zal altijd een hele lege plek voelen!!!
Ik hou van je pa!!!!!
Heel veel liefs van Esther
