Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Patrick Kamps

23-06-197624-11-2007
      Deze pagina gaat over mijn man Patrick die er voor koos niet meer de strijd tegen leukemie te willen strijden...hij koos voor een stop van de behandelingen en te sterven.Mijn man Patrick Kamps is op 31 jarige leeftijd overleden aan de gevolgen van kanker...in 1995 kreeg hij voor het eerst kanker....Zaadbalkanker met veel uitzaaingen door zijn hele lichaam. Deze vorm van kanker heeft hij overleeft en overwonnen. 15 september 2006 zijn we getrouwd..Een mooie dag...De gelukkigste dag en vooral een onbezorgde dag. 25 april 2007 werd bij hem leukemie geconstateerd en vanaf dat moment heeft hij alleen maar complicaties gehad. 17 november hakte hij de knoop door...hij wilde niet meer...hij had genoeg gevochten en stopte met alle behandelingen....Alleen maar morfine tegen de pijn...en na een week..Op 24 november om 8 uur in de morgen overleed Patrick in bijzijn van zijn vader, moeder en mij (zijn echtgenote). We zullen hem missen en hebben hem op 29 november 2007 gecremeerd. Nu is het stil....Heel stil..Patrick was altijd thuis als ik thuis kwam van mijn werk...en nu is het leeg en krijg ik geen antwoord als ik roep...iets vraag...

      Overige informatie
      Een jonge man krijgt 2 verschillende soorten kanker in zijn leven en kiest om te stoppen met behandelingen.

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 30   |   niet OK
        Gisteren 20 april was het een jaar geleden dat je werd opgenomen met een HB van 3.9.
        Je werd opgenomen op de afdeling oncologie en daarna ging het vrij snel...beenmergpuncties, bloedtransfusies...pre-leukemie (MDS) werd vastgesteld.
        Precies een jaar geleden begon de ellende.
        Lieve Pat ik mis je iedere dag nog meer en iedere dag lijkt moeilijker te gaan.

        xxx San
        Sandra -
        21 april 2008

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 31   |   niet OK
        Dag Zoon, hier effen een klein berichtje van je vader.
        De maanden, weken, dagen, uren en sec vliegen voorbij,
        Al weer vijf maanden terug hebben we je moeten loslaten van dit aartsbestaan,
        Onverstelbaar dat het ons zoiets kon gebeuren mijn kind mijn zoon, weg niets meer.
        Alleen nog hele fijne herinneringen over je
        En foto’s van jou als kind samen met je moeder en zus
        Foto, s van je huwelijk met San, en de vele fijne momenten dat je ook hier was, ook voor
        Twan was het feest, het uitlaten met een echte duitseherder,
        Je vond het ook leuk , nu Twan bij je is , kan er ook niets meer gebeuren. Ik weet dat hij je bewaakt.
        Zoon Ik wil je zeggen dat ik je heel heel heel erg mis.
        je -
        21 april 2008

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 29   |   niet OK
        Mijn liefde blijft aanwezig
        Zal niet worden uitgeblust

        Maar er is geen hand meer in de mijne
        Geen mond meer die mij kust

        Geen lach meer in de ,verte
        Geen streling door mijn haar

        Niet meer samen zitten
        En kijken naar elkaar

        Onwerkelijk is nog het gemis
        Maar ik moet nu leven
        Met hoe ,eenzaam ....eenzaam is
        Sandra -
        15 april 2008

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 28   |   niet OK
        lief broertje, ik mis je vandaag al weer twintig weken.........

        :(
        Angélique -
        12 april 2008

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 27   |   niet OK
        Lieve Patrick,
        Wij missen je ook. Soms denk ik dat ik je zie lopen, raar idee dat dat niet meer kan. Evita heeft het veel ovr je, daar blijkt uit hoe goed en leuk je met haar was..... En hoewel het fijn is dat San regelmatig bij ons eet, is het raar dat dar nooit meer jouw opmerkingen bij zullen zijn. Helaas is het niet anders en hopen we dat jij elders je rust gevonden het.......
        mirella -
        31 maart 2008

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 25   |   niet OK
        Lieve lieve Patrick,
        Vandaag is het al 4 maanden dat je niet meer bij mij bent.
        4 maanden geleden hebben we je los moeten laten.
        Het is nog altijd erg moeilijk en het gemis is zo sterkt..Vorig jaar deze tijd waren we nog druk bezig met onze toekomst....toen kwam de ziekte weer om de hoek.
        Laatst onze trouwfilm nog gezien.watwaren we gelukkig en wat was het toen nog onbezorgt.
        Het vloet alsof je iedere dag verder bij mij vandaan bent....of iedere dag een dag dichterbij.

        Liefs Sandra
        Sandra -
        24 maart 2008

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 26   |   niet OK
        Ik mis je nog iedere dag jongen
        When you walk
        Through a storm
        Hold your head, up high
        And don`t be afraid, of the dark
        `Coz at the end of the storm
        Is a golden sky
        And the sweet silver song
        Of the lark
        Walk on, through the wind
        Walk on, through the rain
        Though your dreams be tossed
        And blown
        Walk on, walk on
        With hope, in your heart
        And you`ll never walk alone
        You`ll never walk alone
        Alone
        Walk on, walk on
        With hope in your hearts
        You`ll never walk, alone
        je -
        24 maart 2008

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 23   |   niet OK
        Hallo Sandra
        Ik vind het heel erg dat het zo heeft moeten lopen. Patje heeft in het verleden er zo hard voor geknokt en heeft gelukkig nog hele fijne jaren gehad. Maar wat oneerlijk dat het toch zo heeft moeten lopen ik bedoel alles leek voor de zon te gaan, een fijne relatie, nog niet zo heel lang geleden samen getrouwd en mooie toekomstplannen die helaas geen doorgang mochten hebben. Ik wil jullie allen die patrick dierbaar waren nog heel veel sterkte toe wensen.
        Liefs Johan, Suzanne, Melvin en Jamai.
        Johan -
        7 maart 2008

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 24   |   niet OK
        Lieve Sandra.
        Ik hoorde van Johan dat je man hier stond .Wat erg op zon jonge leeftijd je man te moeten missen. En wat heeft en hebben jullie veel moeten door staan. Dat is niet te bevaten.
        Ik hoop dat je een beetje de rust kan vinden ,Al zal dat moeilijk zijn.En nog bedankt dat je bij onze Kees een berichtje hebt achter gelaten. Na 22 jaar kunnen we hem ook nog niet echt vergeten .We branden nog elke dag kaarsje bij de foto' Voor jou zal het nog een lange weg zijn.Maar ik hoop dat je probeert niet bij de pakeneer te gaan zitten . Ik wens je heel veel sterkte en kracht toe .
        Liefs van
        Tante van Johan.
        Ria -
        7 maart 2008

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 22   |   niet OK
        Lieve patrick,

        Vandaag is het al weer 3 maanden dat ik je moet missen....de tijd vliegt, maar voor mij staat het nog steeds stil.
        Het is nog steeds niet te bevatten dat je niet meer bij mij bent...Pat ik hou nog steeds van je!

        Veel liefs je vrouw Sandra
        Sandra -
        24 februari 2008

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.

      vorige
      volgende