Lieve Paul,
Wat zal ik je missen maar ik zal je blijven herinneren als een vriend die altijd voor mij klaar stond, ik kon je als het nodig was 24 uur per dag bellen, en jij mij ook trouwens. Ik zal onze lange telefoongesprekken die we toch wel met een met enige regelmaat hebben gevoerd met elkaar, gewoon omdat we even wilde weten hoe het was nooit vergeten. Wij raakte nooit uitgepraat met elkaar ik zal vooral ons telefoongesprek van bijna een hele dag nooit vergeten, een ander zou waarschijnlijk denken waar heb je het dan allemaal over je raakt toch wel een keer uitgekletst maar wij niet! Je was altijd zo attent je stuurde kaartjes of berichtjes of je belde op dagen die belangrijk waren wat zal het vreemd zijn dat ik deze berichtjes niet meer van jou zal ontvangen. Al had ik je natuurlijk nog een heel lang mooi leven gewenst nu je zo ziek was ben ik blij voor jou dat verder Lijden je bespaard is gebleven. Doe je mijn moeder en Paula de groeten van mij en geef je ze een dikke knuffel? En laat je op één of andere manier nog eens weten dat je ook mij niet bent vergeten? Nu ik weet dat jouw uitvaart in besloten kring zal plaatsvinden ben ik je nog dankbaarder dat je mij de gelegenheid nog heb gegeven om bij je langs te komen in hetZMC in Zaandam. Je bent nu wel uit het oog maar weet dat je nooit uit mijn hart zal gaan! En als ik nog een mogelijkheid krijg om een kaart te kunnen sturen naar je familie zal ik dit zeker doen om hen een hart onder de riem te steken in deze moeilijke tijd.
Rust zacht!
Wendy Molenaar

Lieve Paul,
Wij kennen elkaar al heel lang via Heliomare, de BOSK en later SBH Nederland. Ook privé zagen wij elkaar. Ik ga jouw verhalen en vrolijkheid ontzettend missen. Rust zacht.
Lieve familie, gecondoleerd.
Liefs Marije Jonkman ❤️

Gecondoleerd met t verlies van Paul.

Lieve Paul ,ben erg geschrokken dat ik las bij de wensen ambulance over jou. Leerde je kennen als je langs kwam op marktplein even een praatje bij de viskar. Altijd vriendelijk,spontaan en een glimlach van oor tot oor. Later altijd een hoi of een hallo en als je me zag, respect voor elkaar. Heliomare waar ik je eens zag waar ik ook was, en even een gesprek. Je beurde me op. Lieve Paul rust zacht en ben blij dat ik niet de enige ben met deze indruk van jou. Ik wens de nabestaanden en een ieder die je lief heeft veel sterkte

Angelique

Rust zacht Paul. Laatste groet van Toetera
Karin en familie heel veel sterkte ❤️

Als in begin jaren 80 het G voetbal gestalte krijgt zijn wij die daar aan bijgedragen hebben Paul. Vanaf het najaar 1984 gaan we na een proefperiode via Jaap Uitendaal en OIG voetballen voor de Kennemer invalide sportclub en later de Haarlemse invalide sportclub Heliomare Wijk aan zee en later in Haarlem. Elke zaterdag gingen we met Alex en jou en hadden het grootste plezier al onderweg. Schuine moppen fantasieën over mooie meiden en vooral de voetbal met als hoogte punt ons landstitel en later onze reis naar Spanje. Mooie herinneringen heb ik aan het plezier wat we hadden.
Eind jaren 90 vonden we elkaar weer in de belangenbehartiging bij het GB.
We kwamen elkaar buiten de samenwerkingen altijd tegen. Vaak was dat op de Lang Nieuw.. Waar we zomaar konden kletsen nog lang nadat de winkeldeuren gesloten waren. We deelden de zelfde vorm van humor en kon gelukkig je draai vinden bij de AH waar je zo n mooi afscheid hebt gehad. Ik ging studeren en ging in Amsterdam werken. Onse wegen kruisen elkaar niet meer de laatste jaren. Ik blijf je herinneren als de man die altijd verheugd was mij te zien en waar ik altijd vol van verhalen weer afscheid van nam. Nu is voor jou het laatste deel van het verhaal en ik blijf alle leuke mooie en geestige momenten herinneren. Rust zacht Paul.

We kennen Paul als buurman bijna 30 jaar geleden op de Lange Nieuwstraat. Paul was een mooi mens die altijd interesse in andere toonde. Je was een voorbeeld voor velen dat je ondanks je handicap en lichamelijke problemen toch vaak zo positief in het leven stond. Paul rust zacht.

Hoewel we de laatste jaren elkaar uit het oog verloren waren, is Paul voor mij altijd een jongen geweest, die mij heeft gewaardeerd om wie ik was. En dat waren er in mijn jonge jeugd niet zo veel. Ik op mijn beurt kon goed leven met zijn beugels, driewieler en zijn behoefte om NON STOP te praten. Soms als ik Paul zag aankomen liep ik even een blokje om. Niet omdat ik hem, niet wilde spreken maar wel omdat ik haast had en een gesprek zo maar 30 minuten duurde.
Samen luilak in de buurt vieren, je eerste woning bekijken en op een gegeven moment had je zelfs een vriendinnetje. Veel respect had ik voor Paul tijdens de Red Bull zeepkisten race op het kopje van Bloemendaal. Hij wilde absoluut geen hulp om zijn rolstoel boven te krijgen. En plots stond ie weer achter me bovenop het kopje. Zweet op zijn voorhoofd en pijn in zijn handen. Zelf gedaan.
Jammer eigenlijk dat we elkaar uit het oog verloren zijn. Des te meer schrok ik van het bericht. Jij gaat dit niet meer lezen, maar misschien iemand die jou ook gekend heeft wel. Je was een topper. Iemand die 40 jaar geleden in mijn jeugd verschil heeft gemaakt. Dankjewel.
Blij om te zien dat meer mensen je op waarde hebben geschat.
Tabee makker..!