Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Het leven is een feestje, maar je moet wel zelf de slingers ophangen ...
Vandaag is het precies 16 jaar geleden dat we samen de slingers ophingen voor je 60ste verjaardag.
We vierden het 'groot'. Met familie, vrienden, liedjes, gezelligheid.
Het was je laatste verjaardag, maar dat wisten we toen nog niet.
We vierden het leven mét slingers ... en dat was goed.
Sweet memories! XXX

Maar ... als je iets niet meer zien kan
Betekent dat niet dat het er niet meer is

Een foto van Peter en mij uit 2001. Peter werkte bij Hotel Golden Tulip in Zaltbommel. Er was voor het personeel een jaren-60 feestje. Dat waren de jaren van Peter's jeugd! We hadden veel plezier bij de voorbereidingen en genoten intens die avond. Ik was 44, Peter 56. We voelden ons jong, verliefd en zorgeloos. Geblondeerde haren (doe eens gek), sigaretje, drankje, lekker dansen en swingen. Hij voelde zich trots als een pauw en ik ... ik voelde me the dancing queen.

Vandaag 11 jaar geleden ... zelfs de dagen kloppen.
Dinsdag was onze laatste dag samen. De nacht van maandag op dinsdag sliepen we niet. We praatten. We luisterden muziek. We lachten. We huilden. We hielden elkaar vast. En we wisten dat ...
We zagen de zon opkomen. We hoorden de vogels zingen. We deelden samen de stilte en voelden ... in het besef dat ...
Vandaag 11 jaar geleden ... zelfs de dagen kloppen.
De zon gaat op, de vogels zingen, een vlinder fladdert voorbij ... en het klopt weer.

... je zou 71 zijn geworden. Je kleinzoon wordt vandaag 4 jaar. Wat zou je trots zijn!
Herinneringen spelen vandaag door mijn hoofd. Aan je lach, aan je ogen, aan je handen, aan je geur, aan je fiere houding, aan je trots en aan ons geluk. Ik koester ze als parels in een oester en voel je dicht bij me. Memories are timeless treasures of the heart!

Lieve schat, vandaag is het precies 10 jaar geleden dat we afscheid namen.
Je had iets met mythologie. Panta rhei is een bekende uitspraak van de Griekse filosoof Heraclitus. Het betekent: alles stroomt, alles in beweging. Niets blijft hetzelfde. Ons leven en alles in onze wereld verandert aldoor. Het leven vraagt van ons om mee te gaan in dat voortdurend veranderen en los te laten wat er is.
Er zijn verschillende kringlopen. De natuurlijke kringkoop die kennen we allemaal, maar de verliescirkel is ook een kringloop: welkom heten - hechten - intimiteit aangaan - verliezen en afscheid nemen - betekenis geven.
In de natuurlijke kringloop worden bladeren die eerst groen waren, geel, oranje en rood. Van binnen gebeurt er ook wat. De sapstroom trekt zich terug en tussen het blad en de aanhechting vormt zich een kurklaagje zodat het blad gemakkelijker los kan laten. Dan hangt het nog even vast aan de boom. Een windvlaag geeft het laatste zetje en neemt het mee. Het blad laat zich meevoeren, zweeft sierlijk in de lucht en maakt een zachte landing op de bodem.
Zo lieten wij elkaar 10 jaar geleden los. In overgave en vertrouwen. Voorbereid op het afscheid. Alle mooie kanten nog even gezien en samen gewerkt aan het kurklaagje. We lieten elkaar los in het besef dat het goed is, zoals het gaat.
De laatste stap van mijn cirkel was het verlies kunnen dragen, vrede hebben met het verlies en me opnieuw verbinden met het leven. De cirkel is rond!
Panta rhei, my friend