Mijn naam is Anjo van der Wal. Ik werk op de Telefooncentrale van het Ministerie van Economische Zaken. Aangezien EZ al vanaf 1980 mijn thuishaven is geweest, ben ik mogelijk pas na de fusie tussen LNV en EZ betrokken geweest bij Piet op 't Hof. Ik meen mij vaag te herinneren wel eens een beller voor hem te hebben zien binnenkomen. Verder ken ik hem niet. Gelet op het heel mooie verhaal dat ik op het EZ-Web heb gelezen wil ik graag en oprecht deelnemen in het verlies van deze inderdaad veel te vroeg overleden collega. Ik wens alle nabestaanden bijzonder veel sterkte toe.

Dierbaren van Piet,

Ik wens jullie veel sterkte om het verllies van jullie Piet te kunnen dragen.
Piet heb ik leren kennen als SBB-er bij Elswout. Ik was toen aangenaam getroffen door zijn directheid, zijn gulle lach en zijn kennis van en gedrevenheid voor natuur. Twee jaar terug kruisten onze wegen zich weer, nu in het Waddengebied; Piet vanuit Natura2000, ik vanuit Deltaprogramma. Opnieuw warm gevoel als hij nabij was. Zijn ziekteproces heb ik van afstand gevolgd. Toch nog voor mij onverwacht snel is Piet overleden. Ik zal hem als markante natuurbeschermer blijven gedenken.

Geachte familie Op ?t Hof,

Piet was de nestor in het team Natura 2000 binnen de Dienst Landelijk Gebied. Hij had veel ervaring en had veel kennis van zaken. Zijn gedrevenheid was voor iedereen aanstekelijk. Hij wist collega?s, streekbewoners en bestuurders te winnen voor zijn enthousiaste ideeën en met zijn stok gaf hij aan welke richting het op moest. Piet genoot alom respect. Van zijn inzet voor de Nederlandse natuur kunnen we nog lang genieten.
Heel veel sterkte in de komende periode.

Vriendelijke groet Eric Slangen

Piet,

toen ik bij DLG begon aan het avontuur Natura 2000 hoorde ik telkens dat ik Piet echt moest ontmoeten, want Piet was voor zovelen bij DLG een mentor en zeer gewaardeerde collega.Piet was even afwezig maar kwam zou terug komen, want dat was Piet. Ik heb je inderdaad kort mogen leren kennen. We zouden samen met jou die plannen gaan afronden, en we hadden er zin in. Hoe anders is het uiteindelijk gegaan.

In de korte tijd dat ik met je mocht samenwerken heb ik je leren waarderen als collega en mens. Graag had ik je nog vele zeiltochten gewenst met je eigen gebouwde boot, samen met je gezin.
We ronden nu af zonder jou, maar ook samen met jou, want Natura 2000 blijft voor mij ook een beetje Piet.

Rust zacht Piet,
Familie en vrienden sterke met dit verlies

Alie Holtes - Alserda
Natura 2000 - collega DLG / Royal HaskoningDHV

Beste familie,

Als DLG-collega heb ik Piet slechts enkele keren mogen ontmoeten. Heel bijzonder waren de ontmoetingen op Ameland, het ging om de voorlichting over Natura-2000. Piet had prachtige verhalen, bepaalde zijn koers op een eigen manier. Hij wekte vertrouwen bij zijn omgeving en hij gaf ook vertrouwen. Een bijzonder mens om mee samen te werken.

Ik wens u veel kracht bij het verwerken van dit verlies.

Denkend aan Piet zie ik een breedgebarende oud collega die met heel veel inzet de natuurbelangen probeerde veilig te stellen en te bewaren. Hij rust in vrede.

We zijn diep geschokt door het overlijden van Piet.

Piet was als districtshoofd in de Weerribben een bevlogen man met hart voor de zaak.
De jaren, dat ik met hem werkte bij Staatsbosbeheer waren hectisch, waarbij werk en persoonlijke relatie onafschijdelijk waren.

Bij het bouwen van ons bedrijf de Gele Lis was Piet de onmisbare schakel in het brainstormen en organiseren en het in de goeie richting laten richten van alle noodzakelijke koppen.
Alles - alsof het z`n eigen was.

Wij wensen Ellen en de kinderen heel veel sterkte toe bij het verwerken van dit verlies.

Dirk en Ina Kuit

Piet en ik hebben elkaar ruim 35 jaar geleden voor het eerst ontmoet, tijdens zijn stage bij de PPD in Zeeland. Het project in de Yerseke Moer dat hij toen samen met een aantal medestudenten opzette, staat me nog helder voor de geest. In de jaren daarna kwamen we elkaar met de regelmaat van de klok tegen, binnen Staatsbosbeheer en soms ook daarbuiten. Piet is al die tijd dezelfde gebleven: boordevol daadkracht en energie en altijd met een gulle lach. Zo zal ik hem ook blijven herinneren.

Piet
verdriet is wat ik voel
terwijl je moegestreden lichaam, verstild
een laatste rustplaats wacht

verdriet is wat ik voel.
geen waggelende gang
de stok, de koffer -het staccato van de wielen - het zweten.

niet meer dat gelijk los te willen branden.
je struikelen over de woorden,
je halve zinnen van je snelle geest

verdriet is wat ik voel.
niet meer je knokken, beuken en verbinden
niet meer je hart dat je richting stuurt

niet meer, hier sta ik, blaas me maar om ver
die dwarse Zeeuwse kop
het brok basalt dat dijken bouwt en hechtheid smeedt

Gescheiden wegen
de rijkdom die ik voel
jou gekend te hebben

verdriet is wat ik voel
voor hen die jij nu achterlaat
niet meer de man, de vader, oom en broer
de pijn van afscheid moeten nemen

-die dieper gaat dan het verdriet dat mij zo raakt-

geliefd te zijn en los te moeten laten
achter te blijven,
verder te gaan
in vreemde stilte,
zonder jou

Zoals velen, ken ik Piet al langer. De laatste paar jaar vanwege de samenwerking tussen het Programma naar een Rijke Waddenzee en de Dienst Landelijk Gebied in Leeuwarden. We zullen hem missen. Ik wens de familie veel sterkte bij de verwerking van dit grote verlies.