Lieve familie, wat ongelooflijk verdrietig dat jullie Piet nu moeten missen. Onvoorstelbaar, en tegelijkertijd een harde dagelijkse realiteit.
Het verhaal van de foto's is begonnen met een 'dare', ergens in 2018. Eric en ik stonden op het punt op om een gezamenlijk huis te kopen, en dat betekent ook verhuizen. Met gekkigheid werd al gesproken dat toen ik introk bij Eric er al 'zoveel spullen' waren, dus dat extra handen niet verkeerd waren. En zo ontstond er met humor een 'dare' tussen Piet en mij. Op de app hielden we af en toe contact, en zo kwam het moment daar van verhuizen. En of Piet er stond!
Samen met de verhuisploeg heeft Piet echt ongelooflijk veel lol gehad, waarbij ik het flink moest ontgelden ;) (januari 2019).
Maar wat ik bovenal gewoon echt tof vond, is dat hij er 'gewoon' was. Niets is daar gewoon aan, maar hij was er!
Sinds die tijd was er met enige regelmaat wel contact, meestal via de app :) Eric en ik hebben meerdere pogingen gedaan om eens bij Piet onverwachts even op bezoek te komen, maar ja, meestal was hij de hort op. Of naar voetbal of aan het werk. De praktijk was dus echt wat halstalliger.
Maar altijd als Piet moest biljarten in Kerkdriel bij Babbels, zag ik dat wel voorbij komen, en stuurde ik Eric steevast naar die kroeg toe. Want Piet en Eric konden het wel goed vinden met elkaar. Dat biertje en die derde helft, daar gingen ze beiden altijd voor. Dus dan dronken ze er samen een paar, en ging Eric weer naar huis, want zo'n biljartbal -competitie uitzitten vond hij toch echt wat te gortig.
En toen werd mijn Eric ziek. Piet zat ook in de app, waar we met elkaar de rij-diensten verdeelden van en naar bestraling. En zowaar lukte het Piet om zich ook in te schrijven voor zo'n 'rij-dienst' met Eric. Helaas kreeg hij toen griep, en was het niet verstandig om deze tocht met een kwetsbaar iemand te rijden.
Van een bezoek van ons aan Piet kwam het niet meer, Eric werd te ziek. En ondanks dat Piet niet bij Eric zijn afscheid was (hij appte later dat hij het te confronterend vond op dat moment), weet ik met alle zekerheid dat Piet wel oprecht begaan was met Eric, en mij.
En dan is nu Piet er niet meer..
In liefde zijn ze altijd bij ons, daar ben ik van overtuigd! En mocht er ergens 'iets' zijn, dan hoop ik dat Piet en Eric elkaar daar treffen, om samen met dat biertje te proosten op hun leven, en op al die momenten die wij met ze gedeeld hebben!
Warme groet, Dietske
