Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Pieter Cornelis Visscher

30-08-191722-02-2004
      Pieter Cornelis Visscher was de jongste uit zijn ouderlijk gezin en de laatst levende. Hij is van zijn ouderlijk gezin het oudst geworden en als enige van zijn 4 broers en een zuster grootouder geworden. Met mijn vader had en heb ik een speciale band, vanaf 1985 hebben wij samen gezongen in een Mannenkoor. Vanaf 1990 bij het Christelijk Mannenkoor IJmuiden.In december 2003 heeft hij ook nog meegezongen bij een Kerstoptreden in Velserboek. Samen met hem en mijn moeder hebben we veel plezier beleefd aan de zang maar ook aan alle uitstapjes, concerten en optredens dit tot in Duitsland aan toe. Hij is vredig thuis, na een relatief kort ziekbed,gestorven en hoewel het bijna 9 maanden is mis ik hem enorm, meer dan ik kan uitdrukken op dit moment. Gelukkig leeft mijn moeder nog en ervaar ik een diepe band met haar. Samen ondernemen we van alles en wekelijks ben ik bij haar thuis. Ook met mijn zusters en broers is het contact goed maar het missen is voor iedereen anders.

      Overige informatie
      Mijn vader is 27 februari 2004 begraven op de begraafplaats Westerveld te Driehuis (Noord Holland)

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 10   |   niet OK
        Lieve opa, ik denk laat ik hier weer eens een berichtje voor u neerzetten. Ik ben hier al een tijd niet geweest en dat is niet omdat ik niet aan u denk of ik u niet mis, maar omdat ik erg druk had met school. Zondag was ik jarig een geweldig feest maar o wat miste ik u dat u er niet meer bij kan zijn.. Gelukkig bent u nu bij andere geliefde van u, en bij de sterretjes, Dikke kus u jongste kleindochter Marlies
        Marlies. -
        30 november 2005

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 9   |   niet OK
        30 augustus 1917 ----- 30 augustus 2005
        Mama en wij als kinderen staan ieder voor ons zelf stil bij de 30e augustus.
        Vandaag zou ons vader 88 jaar geworden zijn!
        Voor mama een moeilijke periode temeer daar zij i.v.b. met haar gebroken schouder tijdelijk verblijft in een bejaardentehuis op de verpleegafdeling, het is moeilijk dat wanneer je geest nog zo prima is het lichaam zijn beperkingen openbaart.
        Wij hopen dat mama weer spoedig zal moge herstellen indachtig haar eigen woorden "moed en vertrouwen"!
        alfred
        alfred -
        30 augustus 2005

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 8   |   niet OK
        Op 25 februari 2005 overleed in Haarlem Sjaan Visscher-Kooij op 91 jarige leeftijd. Zij was de laatste schoonzuster van de Visschers kant voor onze moeder en onze laatste tante. We zullen haar missen.
        Groot was en is de schok voor onze hele familie maar voor onze moeder in het bijzonder dat heel plotseling op 13 maart 2005 haar lieve zwager Cees Groenewegen in Lunteren op 81 jarige leeftijd overleed. Nu is onze moeder in Nederland van haar eigen familie en die van de familie Visscher de enige. Wij als kinderen en kleinkinderen proberen haar zoveel als mogelijk te omringen met onze liefde en zorg.
        Karel -
        16 april 2005

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 7   |   niet OK
        22-02-2004 ------ 22-02-2005
        Een jaar is nu verstreken dat pa er niet meer is. Terugkijkend ben ik ook dankbaar dat vader veel langer lijden bespaart werd en dat hij in zijn eigen huis vredig mocht inslapen. Een jaar eigenlijk wel elke dag denk je door kleine dingen, voorvalletjes en dergelijke wel terug aan pa. Het zal hem vanuit de Hemel veel deugd doen wanneer hij ziet hoe goed het met mama gaat!
        Diepe bewondering hoe zij -bijna 85!!- nog altijd voor iedereen klaar staat en bovenal ook anderen tot troost is!
        Vader Piet kan alleen maar trots zijn om zo'n lang leven zo'n vrouw gehad te hebben.
        Het was goed dat wij als gezin bijeen waren en naar Westerveld konden gaan.
        Alfred -
        23 februari 2005

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 6   |   niet OK
        Vandaag is het 17 februari 2005 bijna een jaar geleden overleed mijn vader. Het was een jaar met veel verdriet, maar ook veel herinneringen en veel praten met elkaar. Mijn (onze) moeder heeft de grootste verandseringen moeten doormaken. Nu voortaan alleen thuis met alle lieve gedachten aan haar man en ook aan allen die zij moest missen haar zuster Lies, vriendinnen en een buurvrouw. Wat hebben we toch een fantatische moeder. Hopelijk is zij nog lang bij ons en bij alle die haar lief zijn.
        Karel -
        17 februari 2005

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 5   |   niet OK
        Het zal in meerdere opzichten een jaarwisseling worden die meerdere emoties bij ons zal gaan oproepen. Oudjaarsavond pa nog genietend (al was hij toen al erg ziek) van zijn borreltje, Nieuwjaarsdag voor het eerst niet aanwezig op je verjaardag. Weet dat hij zeker nu jij 50 wordt vanuit de Hemel zal meegenieten en een oogje in het zeil zal houden. Probeer dit komende jaar ook "los" te laten in de gunstige zin van het woord, dat zou pa immers ook doen.
        kus je broer!
        Alfred -
        30 december 2004

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 4   |   niet OK
        Lieve Karel,
        Ik heb voor opa een kaarsje opgestoken omdat ik hem heel erg mis ook op de gewone schooldagen Liefs marlies
        marlies -
        16 december 2004

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 3   |   niet OK
        Hoi Karel
        Een mooi verhaal over mijn naamgenoot,ik heb vaak momenten dat ik iets en dan denk dat deed opa ook of hij vond het mooi of leuk.

        Groeten Peter
        Peter -
        15 december 2004

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 2   |   niet OK
        Hoi Karel,
        Een mooie herinnering aan pa vindt ik dit memoriam. De persoonlijke herinneringen zijn gedachten om te koesteren. Ik mis hem regelmatig!
        alfred -
        11 december 2004

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1   |   niet OK
        Hai Karel
        Heb even een paar kaarsjes voor jou en je vader opgestoken.Mijn vader heeft ook gezongen bij het christelijk mannenkoor,maar dan in Amsterdam.Misschien zingen ze nu,daar waar ze nu zijn samen het hoogste lied.lieve groetjes Petra dochter van Gerrit Bosch*
        petra -
        9 november 2004

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.

      vorige
      volgende