Beste familie en vrienden van Raymond,
Janneke, Erik, Astrid, Jeroen & Saskia,
Ik ken jullie helaas niet, en het spijt me om jullie pas nu, op zo’n droevige bijeenkomst te ontmoeten. Maar ik kende Raymond wel goed. Ik heb de afgelopen jaren jaar veel met hem voor DNV-GL samengewerkt.
En regelmatig zat ik samen met hem in een hotel, in Zoetermeer, in Drachten, Leeuwarden, Emmen... En zo leerde wij elkaar goed kennen. Wat mij vooral opviel is dat Raymond duidelijk voor zijn gezin heeft gekozen. Hij dacht ’s-avonds vaak aan jullie. En hij vertelde veel over jullie. Bijvoorbeeld dat hij jarenlang Erik en Astrid elke ochtend naar het zwembad bracht zodat zij hun baantjes konden trekken. Ik herinner mij een mooi moment dat hij, ik denk eind oktober vorig jaar, in een Grieks restaurant in Zoetermeer zo maar ineens aan Janneke moest denken. Zomaar, midden onder het eten. Aan de muur van het restaurant hing een torso, een beeld van een vrouwenlichaam. Raymond kon niet wachten om er meteen een foto van te maken en aan Janneke toe te sturen.
Hij heeft mij ooit verteld dat hij op een bepaald moment is gestopt met drinken. Raymond zat ’s-avonds steevast aan de Rivella. Hij wist ook precies in welke hotel er wel Rivella werd geschonken en waar niet. En als ze geen Rivella hadden dan reden wij vanaf de klant, in ons nette pak, naar een supermarkt om even Rivella te halen.
Raymond was een echte vakman. Hij werd gewaardeerd door zijn collega’s en zijn klanten. Zijn kennis op kwaliteitsnorm en over de VCA-veiligheidsnorm was vaak onovertroffen. Ik heb ook veel van hem geleerd, en daar ben ik hem ook dankbaar voor. Ik had vorig jaar besloten om iets voor hem terug te doen, om te zorgen dat hij zo snel als mogelijk is ook een gekwalificeerde milieu-auditor zou worden. Raymond is daarvoor ook bij mij thuis geweest. En toen ontdekte ik een onzekere kant aan hem. Op het milieugebied voelde hij zich niet zo thuis. Ik was bezig om hem daarbij te helpen. En ik zou dan ook afgelopen week en komende week samen met hem op pad gaan om daaraan te werken. Het heeft helaas niet zover mogen komen.
Ik wens jullie veel kracht toe om het verlies te verwerken.
Okke Jansma