Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Op 26 augustus heeft mijn lieve zus er voor gekozen om haar leven hier op aarde achter zich te laten en het te verruilen voor een plek van rust en vrede.Wij missen haar elke dag maar weten dat de laatste jaren voor haar een beproeving zijn geweest en haar leven voor haar niet meer leefbaar .Daarom moeten wij ons neer leggen bij haar besluit en haar de rust gunnen waarnaar zij zo verlangde.Maar o wat is het moeilijk om haar te moeten missen en nooit meer haar hartelijke stem te horen of haar schaterende lach.
Lieve Ria ik weet dat je nu op een betere plek bent en dat wij elkaar eens weer zullen zien.Je bent voor altijd in mijn hart.

Ik hou van jou,je zusje.

Overige informatie
Beland in een fuik van gevoelens en gedachten
Toch kon niemand verwachten dat je het levenslied niet meer verstaat.

Doof en blind voor je eigen kunnen
groeide de leegte en jou elke dag
Niet in staat je leven nog te runnen
gaf je je over aan de onmacht
om je zelf lief te hebben
en niet meer te genieten van een gulle lach.

Je bemerkte dat geen enkele aardse bezigheid je nog voldoening bracht.
De weg in het leven kwijt
en niets dat de pijn voor je verzacht.
Het was voor jou onmogelijk de cirkel te doorbreken
en koos je heel bewust om de weken die jaren leken
niet met nog een dag te verlengen
maar op zoek te gaan naar eeuwige rust.

Ondanks dat ik je beslissing respecteer
is het niet eenvoudig om je los te laten.
Vaak fluister ik,keer op keer
en krijg ik in de gaten
dat het in mij brand van verlangen om je stem nog eens te horen.

Iedereen heeft geprobeerd om je gedachten te vangen,
maar ik weet nu dat dit onmogelijk was
omdat jij zelf niet eens in staat was om dit aan te boren.

Stilletjes hopend op de dood
want de levensangst werd te groot.

Lieve Ria,
nu ben je verlost
verlost van het leven en in eeuwigheid.
Hoewel het leven zoveel moeite heeft gekost,was je zoveel meer dan je zelf kon voelen.
Het wachten is voorbij
rust zacht, je hebt mijn zegen.
We komen elkaar beslist weer tegen. Liefs Monique