Lieve Richard,

Wat heb je iedereen laten schrikken. Zo onverwachts..

Nog geen 2 weken geleden spraken we, toen je weg ging uit filiaal Borger -in de vriezer- nog over de plannen voor kerst en oud en nieuw. Geïnteresseerd en betrokken was je altijd. Ook al hadden we al 3x ‘doeii tot later’ gezegd: ‘oja,het is kerst! Ben je nog extra vrij?’ En toen vloog de vriezer deur nog even open voor een praatje. Dit siert je. Gewoon, oprecht geïnteresseerd was je.

Toen ik iets meer dan 2 jaar geleden het sollicitatiegesprek had, voelde ik je enthousiasme voor het vak en je bedrijf. Ik werd er enthousiast van, het werkte aanstekelijk, ik heb de hele dag met een grote glimlach rondgelopen.
Je vertelde over de verbouwing die net achter de rug was, de nieuwe ovens en je toekomst plannen en dromen. Ik werd aan sommige collega’s al voorgesteld en trots vertelde je dat je vrouw en kinderen ook meewerken in het bedrijf.
Toen had ik nog niet door hoe zo’n mooi familiebedrijf je, samen met je gezin, hebt opgebouwd. En nu, als ik kijk naar de collega’s, de betrokkenheid van iedereen, je was het hart van Joost. En daar heb jij voor gezorgd.

Ik ben nog steeds blij dat ik je heb mogen leren kennen en dat ik onderdeel mag zijn van team Joost. Je hebt me geïnspireerd door hoe je in het leven stond en in het moment leefde. Gewoon doen.

Ik ga je missen, Richard!
We gaan door ❤️

Liefs,
Colette

Gecondoleerd
Heel veel sterkte naar de familie

Groet
Marcel Wiltjer

Altijd rijdt ik door de wilhelmunastraat en zie de bakkerij Joost tegenover de Jumbo, ongelooflijk dat Richard 'Joost' Martens zo jong is overleden.
Zeer veel sterkte voor de nabestaanden

Richard was mijn buurvriendje toen ik klein was..Bij zijn ouderlijk witte huisje kwam ik graag. Achter in de tuin stond een hele grote schommel. Uren schommelen wie het hoogste kwam. Hij natuurlijk. Uren spelen bij de hunebedden.zitten op stenen en fantaseren dat we niet zittend op steen zaten....maar denkbeeldig op een paard. Ik weet nog goed dat zijn vader de eerste broden bakte en een bakkerij begon. Een paar jaar terug ben ik nog de bakkerij in gestapt om hem gedag te zeggen. Het nieuws sloeg in als een bom. Jullie hebben al zoveel verdriet gehad in de familie de afgelopen jaren. En altijd hard gewerkt... woorden zijn overbodig...heel veel kracht.
Gea Bleuming