Richard, heb je leren kennen als een opgewekte vent waar niets te gek was om over van gedachten te wisselen. Bedankt voor de leuke gesprekken die ik met je mocht beleven. Annet en kinderen, vreselijk dat jullie hem moeten missen. Veel sterkte voor alles wat komen gaat.

Hartelijke groet, Koen Mac Kenzie
Beko-Techniek

Wat een klap, wat een onwerkelijk bericht…
Richard is er niet meer. Ik kan het gewoon niet geloven.
Een vriend voor het leven, een vriend die je niet iedere dag hoeft te zien of te spreken om te zien of de vriendschap nog bestaat. Want die vriendschap is voor het leven. Maar nu heeft het leven hem verlaten.
De vriendschap en de herinneringen zullen blijven. Voor altijd. Het was een geweldige vent.

Ik wens iedereen die Richard kent ongelofelijk veel sterkte toe.

Nog steeds heel onwerkelijk.
Dankjewel voor alles wat ik van je heb mogen leren, alle gesprekken en alle lol!
Ik zal mijn tijd bij de bakkerij nooit vergeten.

Richard nam onze zoon Jesper onder zijn hoede op zijn 15e. Hij ging stage lopen bij bakker Joost Na die stage wist Jesper dat hij het bakkersvak in wilde. Hij was zijn leermeester. Wat hebben ze in die jaren een band opgebouwd. Wij zagen hem groeien in zijn ontwikkeling en door Richard werd Jesper een bakker. Met liefde voor het vak. Hij is nu 24 en we zijn trots op hem en dankbaar dat Richard en natuurlijk ook Annet hem zo de kans hebben gegeven om zich zo te ontwikkelen. Zo erg dat het nu zo ineens voorbij is. Nooit meer Richard zijn lach en humor, zijn passie. Onze onderonsjes over Jesper. Wat een groot gemis voor iedereen. Richard bedankt voor alles en wij wensen Annet, Eva. Bo en hun partners, Finn, de ouders en schoonouders heel veel sterkte toe. Wat zullen jullie hem missen. Hij zal zo gemist worden. Ook door ons.
Liefs Arjan, Thera, Jesper en Jorrit

Van een bakkersvriend van zwager/ bakker Ger,
Beste familie Martens, Familie Hospers,
Wat zal dit onwerkelijk voor jullie allen zijn.
Veel sterkte toegewenst voor de komende tijd.
Groet, Martijn uit Wageningen

Lieve Richard,
Met gelakte nagels, die pasten in het tijd van het jaar, ging ik naar het werk. Op de fiets. Ik deed graag de handheld, (zoals dat in mijn periode heette.) Met mijn gelakte nagels liep ik over het terras. De nagels gaven bij de klanten veel leuke opmerkingen. Zo hield ik een praatje met de klanten, de mensen op het terras. Want dat had jij mij al vroeg geleerd. Praat met de mensen, heb contact, stel je open, wees vriendelijk, straal, werk hard en Verontschuldig je als iets niet helemaal naar wens is verlopen. Jij pleite hiervoor.
Ik vond dit ook belangrijk en merkte dat deze sociale taak mij goed afging.

Naast locaties Odoorn nog een tijdje in Annen met én voor je gewerkt. Dan gingen we heel vroeg, in je busje, op pad. Jij bracht mij, want ik was een jaar of 16 dus geen rijbewijs, maar wel al veel ervaring met Bakker Joost. Onze gesprekken in de auto gingen over de visie op het leven. Een visie, is een visie. Waarbij je respecteerde hoe iemand een andere visie kon hebben. Je luisterde, maar stelde altijd doordenk vragen.
Zoals die ene keer de vraag:” wat ik veel geld zou vinden om zomaar vandaag los op zak te hebben. ?” Ik antwoorde €100,-
Jij antwoorden, wacht maar tot je ouder wordt, dan is deze €100 niet meer de €100,- in waarde zoals je deze nu voor lief hebt,”
Je had gelijk, deze €100,00 heeft in een volwassen leven niet meer dezelfde waarde…..

Laatst sprak jij mij nog aan. We hadden het over het leven, zoals altijd. Deze keer over dat ik bevallen was . Ik mocht van jou niet verder vertellen, want jij wilde eerst graag het geslacht raden. Je zei dat je het hierin eigenlijk altijd goed had. “Een meisje” zei jij vol overtuiging. “Nope,” antwoordde ik lachend.
“ Het is een jongen “ . Je schoot gigantische in de lach, hoe overkwam je dit nou weer,” zei je.
Ik zei :” we zijn en blijven allemaal gewoon maar mensen he?”
En deze keer had je geen gelijk. Hahah.

En dat is het. Helaas met een begin en een eind. Waarbij jouw eind iets te abrupt is gekomen.. geen grappige praatjes meer, geen gekke gesprekken meer.
Ik hoop dat je met trots neerkijkt op hoe je kinderen en je vrouw, jouw levensvisie én levenspassie eigen hebben gemaakt!

Bedankt voor je mooie levenslessen, die veel te vroeg zijn einde heeft bereikt.
Liefs mij
Dianne de Rijk-Nieborg