Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Lieve Rienk,

Angst voor het woord,
wanhoop als je de betekenis hoort.
25% kans om dood te gaan,
15% om je been af te staan.
Wat staat je allemaal te wachten?
Er gaat van alles door je gedachten.
Alles wat je verwacht had, maar dit niet,
het deed ons allemaal verdriet.

Je hebt een moeilijke tijd gehad,
deze ziekte heeft je afgemat.
Maar je gaf de moed niet op
en zette met je eindeloze grappen het hele AZG op z’n kop!
De beenamputatie kwam er tussendoor,
maar jij leefde vrolijk door:
“Dan toch verder op één been,
de prothese komt tóch zo meteen!”
Het einde van de kuren kwam in zicht,
maar vlekjes op je longen kwamen aan het licht.
De longoperaties had je net gehad,
toen we hoorden dat er nu weer wat op je rib zat.
Nu was het voor jou een feit,
je mocht naar Gods heerlijkheid.

Jou geloof hield ons op de been,
gek genoeg sleepte jij óns er doorheen.
Je troostte ons in plaats van omgekeerd,
Rienk, jij hebt ons het positieve denken geleerd.
Je zei: “Als ik sterf moet je niet huilen,
want ik mag bij de Here schuilen!”
Dat was je grote zekerheid,
je had geen pijn en was gelukkig voor altijd.

Na benauwdheid en veel pijn,
mag je nu eindelijk bij Jezus zijn.
Wij waren aan het kletsen terwijl jij sliep,
toen ben je er stiekem tussenuit gepiept.
Je bent zo vredig heengegaan,
benauwdheid en pijn jagen je nu geen angst meer aan.

Rienkie, je missen kan ik niet,
Ik moet tóch huilen zoals je ziet.
Normaal zou jij me troosten met een knuffel en een zoen,
Maar dat zul je nooit meer kunnen doen…
Ik ga m’n best doen, zeker weten.
M’n tranen zullen drogen, maar ik zal je nooit vergeten!!

Dikke kus Reina

Overige informatie
Overige informatie?