Lieve Rob,
Hier staan we dan. Is dit niet schitterend? Kijk maar eens goed vent. Al deze mensen zijn speciaal voor jou... en ons naar hier gekomen. Het verwarmt ons droevig hart zoveel steun en sympathie te mogen ervaren. Zie Rob, hoeveel van je vrienden hier aanwezig zijn. Je mams en ik zijn heel erg ontroert te zien hoe je verder leeft in de harten van al deze jonge mensen. Hoe ze je niet vergeten zijn. Is dit niet schitterend?
Lieve zoon, je geboorte op 5 februari 1989 was een feest. Zes jaar na je zus Vicky, was jij ons tweede grote liefdesgeschenk. Rob, je was een superbrave zachte jongen die al spelend opgroeide in de warme schoot van ons gezin. Je deelde alles met je jongere broer en zielverwant Tim. Als één iemand je werkelijk goed kende was het wel je kleine broer Tim. Weet je nog? Je grote passie was voetballen. Verdedigen. 10 jaren lang, elk weekend langs Vlaanderen’s voetbalvelden supporteren met het ganse gezin. Mooie herinneringen.
Later werd je wat de stoere rebelse tiener. Je was zot van brommers, muziek van 2Pac en breakdansen. Dat kon je bijzonder goed. Studeren daar en tegen deed je niet zo graag. Maar des te meer, lieve zoon, hield je van mensen. Je deelde je tienerjaren vooral met je vrienden. Snel, snel eten en dan weer de deur uit. “Mijn vrienden wachten” riep je ons dan na. Zij waren voor jou super belangrijk. En jij voor hen. Samen waren jullie te vinden in de veranda bij Bram, de kelder bij Sid of thuis bij Thomas. Nu en dan stak je ook wel wat apestreken uit. Weet je nog die keer dat je een ei in die politieman zijn wagen gooide? Of de sprong in het water van een 14 meter hoge brug in Corsica. Je was van niets of niemand bang. Mooie herinneringen.
De stralende warme zon in je jonge leven was je lieve Nathalie. Zoveel je van je vrienden hield, nog veel meer hield je van je prutske. Sinds 09 maart 2006 waren jullie een onafscheidelijk koppel. Je Natje was echt jouw enige grote liefde. Samen met je Natje groeide je uit tot een verantwoordelijke volwassen jongeman die grootse plannen had voor de toekomst. Werk, huisje, tuintje en zeker kinderen. Je hield zo ontzettend veel van kinderen. Dat typeerde je wel lieve zoon. Mooie herinneringen.
Rob, was je eenvoudig, vol enthousiasme en vriendelijkheid. Voor iedereen een vriendelijk woord of een hartelijke groet. Een lolbroek die iedereen met een kwinkslag wist te amuseren. Getuigen zijn al je vrienden hier. In meningsverschillen vent had je, veelal met een eenvoudige kijk op de situatie, overschot van gelijk. Je maakte het ons op die manier soms niet gemakkelijk, maar Rob…Mooie herinneringen.
Zo kan ik, lieve zoon, nog even doorgaan. Je was onze onuitputtelijke bron van levenslust. Doch Rob, op 12 september 2010, veranderde hier op dit kruispunt, jouw en onze zorgeloze wereld in het ultieme drama. Die regen zondag, werd je lieve zoon, het dodelijk slachtoffer van een zwaar auto ongeval. Een slippartij aan hoge snelheid en de passagierszetel werden je fataal. Sindsdien Rob is niets meer hetzelfde.
Zoals je weet lieve kerel werd het voorbije jaar een ware nachtmerrie gedomineerd door verdriet en bovenal een onwezenlijk intens gemis. Één van de lichtpunten in deze duisternis is het plaatsen van dit SAVE bord, dat jouw naam draagt zoon. “Rob 21 jaar”. Wij wilden dit bord heel erg graag vent, in jouw nagedachtenis, om ALLE weggebruikers het signaal te sturen “Wees voorzichtig in het verkeer”. Hopelijk kan jij, lieve zoon, op deze manier nog helpen vermijden wat jou, ons en onze lotgenoten is overkomen. Al was het maar… één mensenleven.
“Voor de wereld was hij één van de zovelen, maar voor ons was hij de hele wereld”. Rob, wie kent dit gezegde niet. Wel, jongen, jij was NIET één van de zovelen. Jij was onze knappe zoon, ons lichaam, ons bloed. Je was de schitterende broer van Vicky en Tim. Je was de prachtige kleinzoon van Lieve en Maurice. Je was de liefdevolle partner van Nathalie. De trouwe boezemvriend van Sidney, Bram, Thomas en Bert. De fijne vriend van al deze jonge mensen hier aanwezig. En ja, lieve Rob, voor ons…. Was jij de ganse wereld.
Rob, lieve zoon…je was er, je bent er, je zal er altijd zijn…voor ons. Love you vent, forever. Dikke liefhebbende sterrenknuffel en dito vies vette bomme zoen.
Je “gouden” mams en paps.
