Lieve Mariëtta, Lotte en Selwyn,
Voor alle activiteiten van SOOZ met een groen karakter konden we een beroep doen op Rob. Snoeicursussen, advies voor geveltuinen en al dan niet zieke planten. Hij keek je aan, dacht een tijdje na, lachte een beetje en kwam met een vaak onverwacht antwoord. Alles voor de gezondheid van planten, maar dat je als mens er niet op gebouwd bent om te roken... Dokters letten vaak niet goed op hun eigen gezondheid. Dat is heel erg jammer. Ik herinner mij Rob als een heel aardige man aan wie SOOZ en vele anderen veel dank verschuldigd zijn voor zijn onbetaalde en onbetaalbare inzet!

Ik wil je hierbij condoleren met het verlies van Rob. Ik heb hem niet zoveel meegemaakt. Maar de keren dat ik hem heb ontmoet herinner ik mij hem als een warm mens. Ik wens jou en de kinderen veel liefs en sterkte voor de komende jaren!
Met warme groet,
Dick Couzy.

lieve Marietta, Selwyn en Lotte,
Zo raar, het besef dat Rob er niet meer is, dat ik hem niet meer tegen zal komen in de Leonardostraat, geen praatje meer op de stoep, of bij het fietsenrek voor ons huis, zoveel jaren zo gewoon en vertrouwd.
Ik koester vrolijke herinneringen aan de tijd met onze opgroeiende kinderen. Bijvoorbeeld de verjaardagspartijtjes die ook voor de papa"s en mama's erg gezellig waren. Eén van de jaarlijkse hoogtepunten was voor mij, in de zomervakantie, de dag van , of beter, de dag vóór vertrek, van de familie Evers naar het zonnige zuiden. Het beeld van Rob , druk bezig met het uitklappen, inklappen en inpakken van de vouwwagen, die voor de gelegenheid op de stoep was gezet, staat scherp op mijn netvlies. Rob druk in de weer, zweet op zijn voorhoofd, lichtelijk gestrest, helemaal als er weer een pakket door de kinderen of Marietta naar beneden werd gebracht , waar hij, uiteraard met beleid, een plek voor moest vinden. Deze inpakceremonie was een ware happening, die een dag duurde. Supergezellig, in mijn beleving, want er was tevens alle tijd om met elkaar te babbelen, het sigaretje moest ook worden gerookt.
Bij de straatfeesten was Rob de stille kracht; ik zie hem zo voor me , achter de bbq, bezig om iedereen van een lekkere hap te voorzien.
Natuurlijk Rob en de planten, maar ook zijn liefde voor architectuur, historie, Amsterdam. Niet zo lang geleden hadden we het daar nog over met elkaar, bij zo'n praatje op de stoep. We spraken over al die huizen in onze buurt, die zo drastisch verbouwd worden. Het ging hem aan het hart, al dat gesloop: "de ziel wordt uit zo'n huis gehaald". We waren het roerend eens. Voortaan zal ik niet meer langs een huis in Amsterdam, waar een verbouwing gaande is, kunnen lopen of fietsen, zonder aan Rob en zijn woorden te denken.
Vaarwel lieve Rob, rust zacht, het zal erg wennen zijn , een Leonardostraat zonder jou.
Wil

Lieve familie van Rob,
Van het gezin Evers-De Zorzi heeft iedereen wel voor SOOZ gewerkt, maar Rob heeft dat als enige onbetaald gedaan.
Hij heeft op veel plekken meegeholpen om de buurt mooier en groener te maken en ons iets van kennis over het groengebeuren bij te brengen. Bijna altijd met veel geduld soms een beetje knorrig over zoveel onkunde.
Rob stond altijd klaar om anderen te helpen. Hij heeft vele waardevolle adviezen gegeven, zelfs ontwerpen gemaakt die soms wel goed werden uitgevoerd en soms te gronde gingen in minder deskundige handen.
Ik zal Rob niet vergeten, door wie hij was, door de plekken in de stad die hij heeft helpen vormgeven - voor zijn werk of als vrijwilliger. Maar ook elke keer als ik kijk naar de foto's die hij maakte voor onze bruiloft. Natuurlijk ook buiten in het groen. Zonder Rob zou de wereld er toch een beetje minder mooi uitzien.
Dank je Rob.