Lieve Tessa, Daan en Mart,
wij willen jullie ontzettend veel sterkte wensen bij het verlies van Rob. Het is onwerkelijk en wrang wat er is gebeurd. In april hebben we nog een mooie avond in Zeeland gehad waarbij Rob weer voor de 'goodies' zorgde en Inagce's bbq - een behoorlijk gammel ding - van gevat commentaar voorzag. Waarschijnlijk omdat het bang was dat de boel zou omvallen met het prachtige stuk vlees erop dat hij had gekocht. Rob had een heerlijke droge humor waar we altijd smakelijk om konden lachen. Maar ook bloedfanatiek als het bijv om zeilen op de catamaran ging; helaas kwamen wij vaak niet in de buurt van Barend en Rob. Toen ik een tijdje met Marijke ging, kwam ik af en toe thuis bij de familie Schipper en daar konden we wat aflachen met elkaar. Rob en ik zaten in 1989 allebei in Amerika; hij in Tuscon en ik in Pittsburgh en ik wilde hem graag opzoeken maar dat kwam er helaas niet meer van. Daarna zag ik Rob minder maar als we gingen zeilen en Rob kon meekomen, hing ik aan zijn lippen bij de verhalen over F16 vliegen en later op civiele vliegtuigen.
Ik vond het afscheid indrukwekkend; vooral hoe jullie daar samen stonden en met zoveel liefde over Rob vertelden. Hij zou trots zijn geweest maar daar heb je niets aan als je een dierbare verliest. Ik denk wel dat jullie veel steun en kracht zullen putten uit elkaar. Op den duur zal de zon ook weer gaan schijnen. Wij wensen jullie heel veel sterkte toe.
Liefs,
Kees & Joleen

Het laatst getapte biertje was van Rob, en zo blijft hij ook in onze gedachten.
Jullie heel veel sterkte en moed gewenst.
Els en Etienne

Rob, sterke man met een hart van goud.

28 Jaar geleden kwam je op je motor even langs, poolshoogte nemen om te kijken wie het nieuwe vriendje van Marijke was.
Op de catamaran wilde je wel eens kijken of hij kon zeilen.
In de simulator wilde je wel eens zien of hij ook wat van vliegen begreep.
Je was behalve een competitieve luchtmachtvlieger vooral een geweldige familieman.

Ik kan je uittekenen aan de keukentafel en achter het fornuis terwijl er gepraat werd over de kids, vliegen en van alles en nog wat.
Altijd direct, scherp en recht door zee.
Lekker eten en gezelligheid kende geen tijd in huize Schipper.
Je was met Thessa een heel goed stel samen en elkaars steun en toeverlaat,
Wat genoot je van het leven met Thessa Daan en Mart, je familie en je vrienden. Zo blijf je in m’n gedachten.

Michael Klaversteijn

Beste Bundy, het is veel te lang geleden dat we met elkaar gesproken hebben, maar ik ben jou humor, persoonlijkheid, kennis en vriendschap nooit vergeten. Je begon als “my wingman”, maar bent heel ver gekomen. Terecht. Een kameraad door dik en dun. Volledig betrouwbaar. Een rots in de branding. Rob, wij waren al snel en team toen je heel nieuw was bij 315 squadron. Het klikte gewoon tussen ons. Je droge humor, geweldig. Je professionaliteit, enorm. En een geweldige eigenschap om dingen te kunnen relativeren - “lekker belangrijk...”. We hadden dezelfde hobby toen, en dezelfde ZZR-1100 motoren. Je Kawasaki ongeluk met Thessa achterop is in mijn geheugen geprent.

Bundy, helaas kunnen we elkaar niet meer ontmoeten. Ik had je eerder moeten opzoeken.

Lieve Thessa, Daan, en Mart,

Onbegrijpelijk dat Rob er niet meer is. Ik wens jullie heel veel sterkte.